နိမိတ္လကၡဏာ ခံစားရန္ ဆႏၵျပင္းေသာ ေနမန္

(၄ရာ ၅း၁-၁၄)

ရႈရိရွင္ဘုရင္၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္း ေနမန္သည္ မိမိသခင္ထံမွာ မ်က္ႏွာရေသာသူ၊ ဘုန္းႀကီးေသာသူ ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ရႈိရိျပည္သည္ ထုိသူအားျဖင့္ ေအာင္ရေသာ အခြင့္ကို ထာဝရဘုရား ေပးေတာ္မူၿပီ။ ထုိသူသည္ ခြန္အားႀကီးေသာ စစ္သူရဲျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ ႏူနာစဲြ၏။  ရႈရိလူတို႔သည္ အလုိ အေလ်ာက္တပ္ဖဲြ႔၍ ခ်ီသြားစဥ္တြင္၊ ဣသေရလျပည္မွ ဘမ္းခဲ့ေသာ မိန္းမငယ္ တေယာက္သည္ ေနမန္၏ မယားထံ၌ ကြၽန္ခံရ၏။ ထုိကြၽန္မကလည္း၊ ကြၽန္မသခင္သည္ ရွမာရိၿမိဳ႔ ၌ရွိေသာ ပေရာဖက္ထံသို႔ ေရာက္ပါေစေသာ။ ထုိပေရာဖက္သည္ သခင္၌စဲြေသာ ႏူနာကို ေပ်ာက္ေစလိမ့္မည္ဟု မိမိသခင္မအား ဆို၏။ ေနမန္သည္ မိမိအရွင္ထံသို႔ဝင္၍ ဣသေရလအမ်ဳိး မိန္းမငယ္စကားကုိ ျပန္ေလွ်ာက္၏။  ရႈရိ ရွင္ဘုရင္ကလည္း သြားေလာ့။ သြားေလာ့။ ဣသေရလ ရွင္ဘုရင္ထံသုိ႔ စာေပးလုိက္မည္ဟု အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း၊ ေနမန္သည္ ေငြအခြက္တရာ၊ ေရႊအခြက္ေျခာက္ဆယ္၊ အဝတ္ဆယ္စံုကုိ ယူသြား၍၊ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ထံသို႔ မိမိအရွင္၏ စာကိုသြင္းေလ၏။ စာ၌ပါေသာ အခ်က္ဟူမူကား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကြၽန္ေနမန္၏ ႏူနာကို ေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ သူ႔ကိုဤစာႏွင့္အတူ ငါေစလႊတ္သည္ဟု ပါသတည္း။ ဣသေရလ ရွင္ဘုရင္သည္ ထိုစာကို ၾကည့္ၿပီးမွ မိမိအဝတ္ကို ဆုတ္၍ ငါသည္ အသက္ေပးပိုင္၊ ႏႈတ္ပိုင္ေသာဘုရား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤသူသည္ လူႏူကို ခ်မ္းသာေပးေစျခင္းငွါ ငါ့ထံသို႔ ေစလႊတ္ သေလာ။ ၾကည့္ၾကေလာ့။ ဤသူသည္ ငါ့ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ ရန္ရွာခ်င္သည္ကို ၾကည့္ၾကေလာ့ဟု ဆို၏။ ဣသေရလ ရွင္ဘုရင္သည္ မိမိအဝတ္ကို ဆုတ္သည္ဟု ဘုရားသခင္၏လူ ဧလိရွဲသည္ ျကားလွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အဝတ္ကို ဆုတ္သနည္း။ ထိုသူသည္ ငါ့ထံသို႔ လာပါေလေစ။ ဣသေရလျပည္၌ ပေရာဖက္ ရွိသည္ ကိုသိလိမ့္မည္ဟု ရွင္ဘုရင္ကို မွာလိုက္ေလ၏။ ထိုေၾကာင့္၊ ေနမန္သည္ ျမင္းရထားကိုစီးသြား၍ ဧလိရွဲ အိမ္ေရွမွာ ရပ္ေန၏။ ဧလိရွဲက၊ သင္သည္ သြား၍ ေယာ္ဒန္ျမစ္၌ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ေရခ်ိဳးေလာ့။ အသားေျပာင္း၍ သန္႔ရွင္း လိမ့္မည္ဟု လူကိုေစလႊတ္ ၍ေျပာေစ၏။  ေနမန္ ကလည္း၊ အကယ္၍ ပေရာဖက္သည္ ထြက္လာမည္။ ငါ့အနားမွာ ရပ္လ်က္ မိမိဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား၏ နာမကိုေခၚ၍ မိမိလက္ႏွင္ သံုးသပ္သျဖင့္ ႏူနာကို ေပ်ာက္ ေစမည္ဟု ငါထင္၏။  ဒမာသက္ျပည္၌ အာဗနျမစ္၊ ဖာဖာျမစ္ တို႔သည္ ဣသေရလျမစ္ အလံုးစံုထက္ သာ၍ ေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ။ ထိုျမစ္၌ ငါေရခ်ိဳး၍ မသန္႔ရွင္း ရသေလာဟု ဆိုလ်က္ အမ်က္ထြက္၍ ျပန္သြား၏။ ကြၽန္တို႔သည္ ခ်ဥ္းလာ၍ အဘ၊ ခက္ေသာအမႈကို ျပဳရမည္ဟု ပေရာဖက္စီရင္လွ်င္ ျပဳေတာ္မူမည္မဟုတ္ေလာ။ ေရခ်ိဳး၍သာ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေလာ့ဟု စီရင္ရင္လွ်င္ အဘယ္မွ်ေလာက္ သာ၍ ျပဳေတာ္မူ သင့္ပါသည္ တကားဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊ ေနမန္သည္ သြား၍ ဘုရားသခင္၏လူ စီရင္သည္အတိုင္း၊ ေယာ္ဒန္ျမစ္၌ ကိုယ္ကိုခုနစ္ႀကိမ္ နစ္သျဖင့္၊ သူ၏ အသားသည္ သူငယ္၏ အသားကဲ့သို႔ ေျပာင္း၍ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ (၄ရာ ၅း၁-၁၄)

က်မ္းစာထဲမွ ဓမၼရာဇဝင္ ဒုတိယေစာင္ ၅း၁ ကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ယေန႔ ေနမန္အေၾကာင္းကို တင္ျပ ေဟာေျပာလိုပါသည္။ သူသည္ ယံုၾကည္သူ တစ္ဦးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူသည္ သန္႔ရွင္ေသာ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕ တြင္ေနထိုင္သူ မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့င္ မည့္ကဲ့သို႔  ဝိညာဥ္ေရးရာမ်ားကို ရယူ ခံစားႏုိင္ မည္ကို လံုးဝ မသိရွိပါေခ်။ သူသည္ ယံုၾကည္ျခင္း တရား၏ အျပင္ဘက္က လူတစ္ဦးသာ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။ ၄ရာ ၅း၁-၁၄ ကိုဖတ္ပါ။

ေနမန္သည္ စစ္သား လူၾကမ္းၾကီး တစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူ၏ အသက္တာတြင္ ရွိေနေသာ ျပႆနာအတြက္ အေျဖ မရွာတတ္ေခ်။ ျပႆနာမွာ ေပ်ာက္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ ေရာဂါတစ္ခု ရွိေနပါသည္။ ထိုေရာဂါမွာ ႏူနာေရာဂါျဖစ္ပါသည္။ ႏူနာစြဲေနေသာ ေရာဂါသည္ တစ္ဦးသည္ အနာဂတ္ ဆိုသည္မွာ မ်ားမ်ားစားစား စဥ္းစားထား၍ မရႏုိင္ပါေခ်။ ထိုေရာဂါမ်ိဳးသည္ ကိုယ္ခႏၶာတြင္ နာက်င္မႈ တစ္စံု တစ္ရာ ခံစားရျခင္း မရွိပါေသာ္လည္း အျမင္ပိုင္းႏွင့္ လူမႈေရးပိုင္းတြင္ ၾကီးမားေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားက ေနရာယူ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား ရွိေနပါသည္။ လူႏူတစ္ေယာက္သည္ မိမိကိုယ္တိုင္က အသိုင္းအဝိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေရွာင္ခြါ ထြက္ေျပး ေနတတ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ သူ၏ ေျခလက္တုိ႔သည္ အလို အေလ်ာက္ တစ္ျဖည္းျဖည္း အသြင္ေျပာင္း၊ အေရာင္ေျပာင္း လာကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္ႏွာ မျပရဲေလာက္ေအာင္အထိ အရွက္တရားက ၾကီးစိုး လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေနမန္သည္ ၾကီးမားေသာ ျပႆနာၾကီး တစ္ခု ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ အလြန္ၾကီးမားေသာ ထုိျပႆနာက နိမိတ္လကၡဏာ တစ္ခု အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည္။ ထိုအရာသည္သာလွ်င္ သူ၏ ေနာက္ဆံုးထြက္ေပါက္ အေျဖျဖစ္ေနသည္။ ဘုရားသခင္၏ အံ့ၾသဘြယ္ နိမိတ္လကၡဏာ ျဖစ္ႏုိင္ရန္အတြက္ တူညီေသာ အေျခခံ အရင္းအျမစ္မွာ ျပႆနာျဖစ္သည္။ ျပႆနာ မရွိလွ်င္ အ့ံၾသဘြယ္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ား မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ေနမန္၏ ဘဝ အသက္တာထဲတြင္ ရွိေနေသာ ျပႆနာမွာ လက္ရွိအေနအထားတြင္ အလြန္ ၾကီးမားသည္ ေျပာဆိုရေပမည္။ ယေန႔ သင့္အသက္တာထဲတြင္ မည္မွ်ေလာက္ ေသာ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေနပါသလဲ။ သင့္မွာလည္း ျပႆနာရွိေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း ျပႆနာရွိေနသည္။ ဘုရားသခင္၏ သားသမီးမ်ား အားလံုးတြင္ ျပႆနာ ရွိေနသည္။ ဤေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဆိုလုိသည္မွာ သင့္မွာ ျပႆနာ အမွန္တကယ္ ရွိျပီဆိုလွ်င္ မၾကာခင္ သင္သည္ နိမိတ္လကၡဏာကို ခံစားရေပေတာ့မည္။

က်မ္းစာထဲတြင္ ရွိသမွ်ေသာ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားတြင္ တူညီသည့္ အေျခခံတစ္ခုမွာ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ အစျပဳေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရေပလိမ့္မည္။ သူတို႔အားလံုးတြင္ ျပႆနာ (သို႔) လုိအပ္မႈ တစ္ခုုျဖင့္ အစျပဳ ခဲ့ၾကသည္။ ထိုအရာသည္ ဘုရားသခင္ စတင္လႈပ္ရွားေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်က္ျပေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သင့္မွာ ျပႆနာ မရွိဘူးဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သင္လိုအပ္မည္ မဟုတ္ပါ။

နမန္၏ အေျခအေနသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ထံမွ အကူအညီ တစ္စံုတစ္ရာကို မရရွိလွ်င္ သူတြင္ ရွိသမွ် အားလံုး ဆံုးရႈံးသြားေပေတာ့မည္။ သူ၏ရာထူး၊ သူ၏ အနာဂတ္၊ သူ၏ မိတ္ေဆြ၊ သူ၏ မိသားစု၊ သူ၏ အနာဂတ္ အားလုံး ကို ဆံုးရႈံးရေပေတာ့မည္။ သူသည္ ထာဝရ အထီးက်န္မႈျဖင့္ အသက္ရွင္ရေပေတာ့မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ တစ္ခုခု လုပ္ရန္ အေရးၾကီးေနသည္။ ပထမဦးဆံုး သူလုပ္ခဲ့ရတာက သူ႔ရဲ႕ ျပႆနာကို ႏႈတ္ကေန ထုပ္ေဖာ္ ေျပာဆိုရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ ျပႆနာကို အလင္းထဲမွာ ဆြဲထုပ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအရာကို ပထမဦးစြာေလ့လာပါမယ္။

ပထမအဆင့္ - ျပႆနာကို ႏႈတ္က ထုပ္ေဖာ္ဖြင့္ဟရျခင္း

ဤအဆင့္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုး အတြက္ အလြန္ ခက္ခဲေသာ အဆင့္ျဖစ္ ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ႏႈတ္က ျမြတ္ဟ ဘို႔ရန္ အလြန္ခက္ခဲေသာ အရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ထုိအရာမ်ားကို ႏႈတ္က မျမြတ္ ဟခ်င္ၾကေခ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကူညီႏုိင္သူ ကိုေတာ့ ေျပာဆိုရ မည္ျဖစ္သည္။ ေနမန္သည္ အနည္းဆံုး သူ၏မိသားစုကို ထုိအေၾကာင္း ေျပာခဲ့ရသည္။ ထုိမွတဆင့္ သူကို ကူညီႏုိင္မည့္သူကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ လက္ရွိ အေျခအေန ျပႆနာမ်ားကို ဘုရားသခင္ထံ ေျပာျပရန္ လိုအပ္သည္။ ေနမန္၏ မိသားစုက မည္သုိ႔ မွ် မကူညီႏုိင္။ ကူညီႏုိင္မည့္ လမ္းစတစ္ခု ကိုသာ မေရမရာ သိခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္မူကား ကူညီႏုိင္သူကို သိရွိျပီး ျဖစ္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဘု၇ားသခင္ထံ တုိက္ရိုက္ တုိးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ကာ ထုိအရာမ်ားကို ေျပာျပဘုိ႔ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ဒုတိယအဆင့္မွာ နိမိတ္လကၡဏာ ခံစားရရန္ ျပင္ဆင္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

ဒုတိယအဆင့္ - တစ္စုံတစ္ရာကို လုပ္ေဆာင္ဘုိ႔ ဆႏၵရွိရမည္။

ေနမန္ကို ၾကည့္ပါ။ သူ၏ အေျခအေနကို ႏႈတ္က ထုပ္ေဖၚဘို႔သာမက တစ္စံုတစ္ရာကိုလည္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိေနပါသည္။ ထိုသုိ႔ လုပ္ေဆာင္မွသာ ဘုရားသခင္၏ နိမိတ္လကၡဏာကို ရရွိ ခံစားႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ အမ်ိဳသမီးတစ္ဦးထံမွ အၾကံညဏ္ကို ရယူျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအရာပင္လွ်င္ နိမိတ္ လကၡဏာျဖစ္ေနသည္။ အမ်ိဳးသား တစ္ဦးသည္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးထံမွ စကားနားေထာင္သည္ ဆိုသည္မွာ အလြန္ထူးဆန္းေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ သူ၏ ဇနီးသည္ထံတြင္ ဣသေရလ တိုင္းႏုိင္ငံမွ ေခၚေဆာင္လာေသာ ဘုရားသခင္အေၾကာင္း သိနားလည္သည့္ ဂ်ဴးမိန္းကေလး တစ္ဦး ရွိေနသည္။ သူမသည္ ညဏ္ပညာရွိေသာ မိန္းကေလး တစ္ဦးျဖစ္ ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိန္းကေလးထံမွ အၾကံညဏ္မ်ားကို ေန႔စဥ္ ရယူေနရသည္။ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေျခလွမ္းမ်ိဳးသည္ အလြန္ထူးျခားေနသည္။ အေရွ႕တုိင္းႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသား မ်ားကသာ ဦးေဆာင္ေသာ ေခတ္စနစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနမန္သည္ မိန္းမငယ္ထံမွ စကားနားေထာင္ရုံ သက္သက္မွ်သာမဟုတ္။ အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ဘို႔ ဆႏၵလည္း ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္ထံ ထိုအေၾကာင္း အရာမ်ားကို စြန္႔စားေျပာဆုိရသည္။ ရွင္ဘုရင္က မည္သုိ႔တုန္႔ျပန္မည္ ဆိုသည္ကို ၾကိဳတင္ မခန္႔မွန္းႏုိင္။ သို႔ေသာ္ ရွင္ဘုရင္က ေကာင္းမြန္စြာ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ စာတစ္ေစာင္ ေရးေပးလိုက္သည္။ ထိုစာကို ဣသေရလ ရွင္ဘုရင္ လက္ခံရရွိ ေသာ အခါ ရန္စသည္ဟု ထင္သည္။ ထိုေရာဂါမ်ိဳး ေပ်ာက္ကင္းဘို႔ အေျခအေန မရွိျခင္းကို ရွင္ဘုရင္က ေကာင္းစြာသိပါသည္။ ယခု ေရာဂါေပ်ာက္ေစရန္ ေစလႊတ္လိုက္သည္ဟု ဆိုေသာ စာေၾကာင့္ အမွန္ တကယ္ စစ္ပြဲ ဆင္ႏြဲရန္ ရန္စသည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။

အထက္ပါ အေျခအေနမ်ားကို ေလ့လာသံုးသပ္ၾကည့္ပါက ေနမန္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲေသာ အမႈမ်ားကို ျဖတ္သန္းရသည္။ လံုးဝအခ်ိန္ဆြဲေန၍ မရ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ျပႆနာ ေျပလည္ခ်င္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သင္ကိုယ္တုိင္လည္း သင္၏ ျပႆနာအတြက္ အျမန္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အရာေတြ ရွိေနပါသည္ အခ်ိန္မဆြဲပါႏွင့္။

ယေန႔ေခတ္တြင္ လူအခ်ိဳ႕သည္ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ထုပ္ရာတြင္ အလြန္ကၽြမ္းက်င္ၾကသည္။ ျပႆနာကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကသည္။ ျပႆနာကို ေျပာဆိုၾကသည္။ ျပႆနာကို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ဟိုဘက္သည္ဘက္ ပို႔ေဆာင္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က ျပႆနာကို ပုံၾကီးခ်ဲ႕ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ထက္ပိုမိုျပီး ဘာမွ ျဖစ္မလာခဲ့ၾကေခ်။ ေရာဂါရွာေဖြေသာသူမ်ားသည္ ေဆးစာရြက္ အတိုကေလး တစ္ရြက္ကို ရွည္လွ်ားစြာ ေရာဂါ အေျခအေနကို ခန္႔မွန္းေျပာဆို တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္ ေရာဂါႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ကၽြမ္းက်င္သည္ဆိုပါက မည္သည့္ေရာဂါျဖစ္ေနသည္ မည္သည့္ ေဆးျဖင့္ ကုသရမည္ကို တခါတည္း ေျပာၾကားႏုိင္ၾကသည္။

ဤေနရာတြင္ ေနမန္ထံမွ သခၤန္းစာ ယူစရာ အမ်ားအျပားရွိေနပါသည္။ ျပႆနာကို ေျပလည္ျခင္ေသာေၾကာင့္ အားလံုးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ထံုစံေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သည္။ ရွင္ဘုရင္ထံ စြန္႔စား တင္ျပ ခဲ့ရသည္။ ေနာက္တစ္ႏုိင္ငံကို သြားရသည္။ ထိုႏုိင္ငံ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ အရဲစြန္႕ကာ ေတြ႕ရသည္။ ထိုရွင္ဘုရင္က စိတ္ဆိုးျပီး တုန္႔ျပန္မႈကို လည္း ခံစားရသည္။ ေနမန္သည္ ထိုအရာမ်ားကို ရဲဝန္႔စြာ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ နိမိတ္လကၡဏာ ခံစားခ်င္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

တတိယအဆင့္ - ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္ေသာ ဆႏၵရွိရမည္။

နမန္သည္ နိမိတ္လကၡဏာခံစားႏုိင္ရန္ မိမိ၏ စည္းစိမ္ ဥစၥာကို ေပးလွဴရန္ အဆင္သင့္ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔တြင္ ရွိေသာ ဥစၥာပစၥည္း မ်ားကို ယူေဆာင္ကာ ေပးလွဴမႈျပဳရန္ ေရာဂါ မေပ်ာက္ခင္က တည္းက စဥ္းစားထားသည္။ ျပႆနာကို ေျပလည္ရန္ မိမိ၏ ကုိယ္ပိုင္ ဥစၥာမ်ားကို စြန္႔လြတ္ရန္၊ ေပးလွဴရန္ အဆင္သင့္ ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရြ၊ ေငြ ႏွင့္ ဝတ္စံု အေကာင္းစားမ်ားကို သယ္ေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ေနမန္၏ ေပးကမ္းခ်င္ေသာ ႏွလံုးသားေၾကာင့္ အိမ္ေဖာ္ မေလး ကလည္း သူ႔သခင္ကို ေစတနာရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မေမးခင္ကပင္ ေျပာခ်င္ေနေသာ သေဘာရွိေပလိမ့္မည္။

သင္၏ အသက္တာမွာ နိမိတ္လကၡဏာ ခံစားလိုလွ်င္ သင္သည္ ယဇ္ပူေဇာ္ ေပးလွဴရန္ ဆႏၵရွိရမည္။ သင္သည္ က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး နိမိတ္ လကၡဏာ ခံစားလိုပါသလား၊ ေငြေၾကးႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး နိမိတ္လကၡဏာ ခံစားလိုပါသလား။ သင္သည္ မည္သည့္ ေနရာတြင္ မဆို ထူးျခားေသာ နိမိတ္ လကၡဏာကို ခံစားလိုပါက ေနမန္ကဲ့သို႔ ေပးကမ္း လွဴဒါန္ျခင္ေသာ ႏွလံုးသား ရွိရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

ခရစ္ဝင္ က်မ္းမ်ားတြင္ ေပးျခင္ေသာ ႏွလံုးသား ရွိေသာ လူငယ္ေလးတစ္ဦးေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္သည္ နိမိတ္လကၡဏာ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ကို သင္မေလ်ာ့ သင့္ေပ။ မုန္႔(၅)လံုးႏွင့္ ငါးႏွစ္ေကာင္က နိမိတ္ လကၡဏာကို ျဖစ္ေစသည္။ လူငါးေထာင္ စားေလာက္ေအာင္ ပြားမ်ားေစခဲ့သည္။

အာျဗဟံ၏ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းက နိမိတ္လကၡဏာကို ျဖစ္ေစသည္။ မိမိသားကိုပင္လွ်င္ ေပးလွဴရန္ လက္မတြန္႔ေသာ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းကို ၾကီးမားစြာ ခံစားရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ လူမ်ိဳးၾကီး အျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္ မူခဲ့သည္။ ယေန႔တုိင္ အာျဗဟံ၏ သားစဥ္ေျမဆက္သည္ ေကာင္းၾကီး မဂၤလာကို ခံစားရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာျဗဟံကိုယ္တုိင္က ေပးလွဴရန္ ဆႏၵရွိေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ခံစားေစခဲ့သည္။

စတုတၳအဆင့္ - ႏွလံုးသားကို ဖြင့္လွစ္ရမည္။

ေနမာန္သည္ သူ၏ႏွလံုးသားကို ဖြင့္လွစ္ထားသူ တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ နိမိတ္ လကၡဏာ ခံစားဘို႔ မည္သူကပင္ ေျပာသည္ျဖစ္ေစ မာန မထားခဲ့ေခ်။ ေျပာဆို သမွ်ကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ခံယူခ်င္သူျဖစ္သည္။ ရႈရိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အိမ္ေဖာ္ ကၽြန္မေလး ေျပာဆိုေသာ စကားကို ႏွလံုးသား ဖြင့္ကာ လက္ခံခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ လူႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ သူ႕ကို ထြက္မေတြ႕။ ေယာ္ဒန္ျမစ္တြင္ ေရခုႏွစ္ခါ ႏွစ္ရန္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး အေနျဖင့္ လက္မခံေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ စိတ္တို ေဒါသထြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ကၽြန္ျဖစ္သူက ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေယာ္ဒန္ျမစ္တြင္ ေရခ်ိဳးရန္ ေျပာေသာအခါ ထပ္မံလိုက္ေလ်ာျပန္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဖြင္လွစ္ထားေသာ ႏွလံုးသား ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မာန္မာနႏွင့္ အသက္မရွင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနမန္သည္ နိမိတ္လကၡဏာကို ခံစားျပီးေသာအခါ သူ၏ႏွလံုးသားမွာ ဘုရားသခင္ကို အလြန္ၾကည္ညိဳသြားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္ အမႈထမ္း တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရင္ေနာက္လိုက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တုိင္ ေနခ်င္သလုိ ေန၍ မရေသာ္လည္း ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အျခား ဘုရားေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ ကိုယ္ကို ညႊတ္ရျခင္းကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ကိုသာ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ပါမည္ ဟု ႏွလံုးသားကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေလသည္။

နိဂုံး

အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မွ သခၤန္းစာယူရန္ မိတ္ေဆြကို တိုက္တြန္းႏို္းေဆာ္လိုပါသည္။ မိတ္ေဆြကိုယ္တုိင္က ဘုရားသခင္ထံမွ ၾကီးမားေသာ နိမိတ္လကၡဏာၾကီးကို ခံစားလိုပါလွ်င္ သင္ကိုယ္တုိင္က အထက္ပါ အခ်က္ (၄)ခ်က္ကို သတိရ လုိက္နာသင့္ပါသည္။

၁။ ျပႆနာကို ႏႈတ္က ဖြင့္ဟပါ။

၂။ လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္ခ်င္ေသာ ႏွလံုးသားရွိပါ။

၃။ ေပးလွဴခ်င္ေသာ ႏွလံုးသားရွိပါ။

၄။ မာနေတြကို ဖယ္ရွားျပီး ႏွလံုးသားကို ဖြင့္လွစ္ျပီး အသက္ရွင္ပါ။

ဘုရားသခင္ ေကာင္းၾကီးေပးပါေစ။