ငါ့စကားကို နားမေထာင္ဘဲလ်က္ ငါ့ကို သခင္၊ သခင္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚၾကသနည္း။ (လုကာ ၆း၄၆)
"တပည္ေတာ္"ဟူေသာ စကားလုံသည္ ယံုၾကည္သူ ခရစ္ယာန္မ်ားအားလံုးႏွင့္ မသတ္ဆိုင္ပါ။ ခရစ္ေတာ္၏ ေျခရာအတုိင္း လုိက္ေလွ်ာက္သူ၊ ခရစ္ေတာ္ကို အရွင္သခင္အျဖစ္ အုပ္စိုးျခင္းခံသူ၊ ခရစ္ေတာ္၏ အေစခံအျဖစ္ မိမိကိုယ္ကို မိမိ သတ္မွတ္ကာ အေစခံလုပ္ေကၽြးသူကိုသာ "တပည့္ေတာ္"ဟူ၍ ေခၚပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ခ်စ္ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ဆက္ကပ္ျခင္းအသက္တာႏွင့္ အသက္ရွင္ေသာသူကို သာ ရည္ညႊန္းေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။
က်မ္းစာအုပ္ထဲတြင္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို အရွင္သခင္အျဖစ္ေဖၚျပထားရာ အဓိပၸါယ္မွာ အျမင့္ဆံုးေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ၊ အရာခပ္သိမ္း၏ အထြတ္အျမတ္၊ ဖန္ဆင္းသမွ် အရာအားလံုး၏ ပိုင္ရွင္ဟု ဆိုလိုပါသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို အရွင္သခင္အျဖစ္ေခၚရန္ အခက္အခဲမရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ေယရႈခရစ္ေတာ္အသက္ရွင္စဥ္အခါက ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို အရွင္သခင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေခၚဆိုပါလွ်င္ အသက္ေပးရသည္အထိ အဖုိးအခ ေပးရၾကသည္။ အရွင္သခင္ကို ဂရိဘာသာစကားအားျဖင့္ (Kurios) ဟုေခၚကာ သာမန္ကၽြန္ပိုင္ရွင္မ်ားအတြက္ စာလံုးအေသးျဖင့္ (lord) ဟုေခၚဆိုျပီး ရွင္ဘုရင္ ဆီဇာကိုမူကား စာလံုးအၾကီး (Capital letter) ျဖင့္ (Lord) ဟုေခၚဆိုရပါသည္။
လမ္းေလွ်ာက္သည့္အခါ စစ္သားမ်ားႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ "ဆီဇာသည္ အရွင္သခင္ျဖစ္သည္"ဟု ဆိုလွ်င္ တဖတ္က "ဟုတ္ပါသည္။ ဆီဇာသည္သာလွ်င္ အရွင္သခင္ျဖစ္သည္"ဟု ၀န္ခံေျပာဆိုရပါသည္။ သာမန္လူမ်ားအတြက္ အခက္အခဲ မရွိေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္မ်ားအတြက္မူကား ျပႆနာၾကီး တစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ စစ္သားမ်ားက "ဆီဇာသည္ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္သည္"ဟု ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆိုလွ်င္ ခရစ္ယာန္မ်ားက "မဟုတ္ပါ။ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္သာလွ်င္ အရွင္သခင္ျဖစ္သည္" ဟု ျပန္လည္ေျပာဆို ၾကေသာအခါ အသက္ေဘး အႏၱရယ္ၾကံဳေတြ႕ရေလေတာ့သည္။ ဤမွ်ေလာက္ ေဖာ္ျပေရးသားသည္ႏွင့္ပင္ ေရွးယခင္အခါက ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို အရွင္သခင္အျဖစ္ လက္ခံယံုၾကည္ ၀န္ခံမိလွ်င္ အသက္အႏၱရယ္ရွိေၾကာင္း သေဘာေပါက္ေလာက္ျပီ ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာပါ ဧ၀ံေဂလိတရားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သတင္းေကာင္းျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ ထုိသတင္းေကာင္းသည္ ေယရႈကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို အရွင္သခင္၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္စိုးသူ၊ အျဖစ္ရည္ညႊန္းေျပာဆိုထားသည္။ ေယရႈကိုယ္ေတာ္သည္ အရာခပ္သိမ္း၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ယေန႔ ဧ၀ံေဂလိေဟာေျပာသူမ်ားက "ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါ။ သူ႔ကိုယံုၾကည္ျပီး ဆုေတာင္းရင္ သင္ေတာင္းတဲ့အတုိင္းေပးလိမ့္မယ္။ က်န္မာလာမယ္။ ေအာင္ျမင္လာမယ္... "အစရွိသျဖင့္ေဟာေျပာသံကို ၾကားဘူးပါသည္။ အတိအလင္းဆိုရလွ်င္ မိမိကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးကာ ေယရႈကို ယံုၾကည္လက္ခံ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ ဆုေတာင္းသမွ် သည္လည္း အမႈေတာ္အတြက္ လံုး၀မပါဘဲ မိမိေကာင္းစားေရးကိုသာ နာမေတာ္ကို အမွီျပဳျပီး ဦးစားေပး ဆုေတာင္းေနၾကသည္။ မွားယြင္ေသာ ႏွလံုးသားမ်ားျဖင့္ ဆုေတာင္းေနၾကသည္။
ထုိသုိ႔လုပ္ေဆာင္ ေဟာေျပာမႈမ်ားမွာ မွားသည္ဟု မဆိုလိုခ်င္ေသာ္လည္း ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ မွားယြင္ေသာ ႏွလံုးသားကို ျဖစ္ေစသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုပ္ေဆာင္သမွ်သည္ ဘုရားသခင္၏ အလုိေတာ္၊ ေယရႈသခင္၏ အမႈေတာ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးတည္ရမည္ျဖစ္သည္။
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို ယံုၾကည္လက္ခံရာတြင္ ထိုသခင္၌ ရွိေသာအရာအားလံုးကို ယံုၾကည္လက္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသခင္ကိုု ယံုၾကည္လက္ခံသည့္အခါ ထိုသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ကယ္တင္ရွင္ႏွင့္အနာေရာဂါကို ျငိမ္းေစေသာအရွင္ျဖစ္သည္ကား မွန္ေပ၏။ ထိုသခင္၏ နာမ၌ ဆုေတာင္းႏုိင္သည္ကား မွန္ေပ၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ျပီး မိမိလိုခ်င္သည့္ အပိုင္းေလာက္ကိုသာ ေရႊးယူရန္အတြက္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။
က်မ္းစာတြင္ ရွင္မႆဲ၊ ရွင္မာကု၊ ရွင္လုကာ ႏွင့္ ရွင္ေယာဟန္ဟူေသာ ဧ၀ံေဂလိက်မ္း (၄)က်မ္းရွိပါသည္။ ထိုက်မ္းေလးက်မ္းတြင္ ရွိေသာ ခရစ္ေတာ္၏ အသက္တာႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္း သတင္းေကာင္းကို အျပည့္အ၀ ခံယူလိုက္ေလွ်ာက္ေသာသူ ျဖစ္ရန္ အေရးၾကီးပါသည္။ ထိုယံုၾကည္သူမ်ားကို တပည့္ေတာ္စစ္မ်ားဟု ေခၚဆိုသတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ထုိဧ၀ံေဂလိ က်မ္း (၄)ထဲမွ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အပိုင္းမ်ားကိုသာ ထုပ္ႏုတ္ျပီး ခံယူၾကသည္ မၾကိဳက္မႏွစ္သက္ေသာ အပိုင္းမ်ားကိုမူကား ခ်န္လွပ္၍ထားၾကသည္။
ပဥၥမေျမာက္ ဧ၀ံေဂလိသတင္းစကားဆိုသည္မွာ ဧ၀ံေဂလိကို ဦးစားေပးေသာ ခရစ္ယာန္မ်ားက မူရင္း ခရစ္၀င္က်မ္း ေလးက်မ္းအနက္မွ မိမိတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာအပိုင္းမ်ားကို စုစည္းကာ ထုပ္ႏုတ္ကာ ျပဳစုထားေသာ က်မ္းျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္၊ ေနာင္တ၊ ယံုၾကည္ စသည့္ စကားလံုးမ်ားကို ဖယ္ရွားကာ မိမိတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ သမၼာတရားဟု အမည္တပ္ကာ ၄င္းတို႔၏ မူပိုင္ ဧ၀ံေဂလိတရားအျဖစ္ ေဟာေျပာေ၀ငွၾကသည္။
ေပတရုေျပာေသာ ဧ၀ံေဂလိတရားကို ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။
ထိုေၾကာင့္ သင္တုိ႔သည္ လက္၀ါးကပ္တုိင္မွာ ကြပ္မ်က္ေတာ္မူေသာ ေယရႈကို ဘုရားသခင္သည္ ခရစ္ေတာ္အရာ၌လည္းေကာင္း၊ အစိုးရေတာ္မူေသာ အရွင္အရာ၌လည္းေကာင္း ခန္႔ထားေတာ္မူသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။ (တမန္ေတာ္ ၂း၂၆)
အလားတူ ရွင္ေပါလုေျပာေသာ ဧ၀ံေဂလိသတင္းစကားကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။
အဘယ္သို႔နည္းဟစူမူကား သင္သည္ သခင္ေယရႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ၀န္ခံ၍ ဘုရားသခင္သည္ သူကို ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေစေတာ္မူျပီဟု စိတ္ႏွလံုးထဲ၌ ယံုၾကည္လွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ (ေရာမ ၁၀း၉)
သည္ေလာက္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပလိုေသာ ပဥၥမေျမာက္ ဧ၀ံေဂလိသတင္းစကား အေၾကာင္းကို သင္ရိပ္မိ သိရွိျပီ ဟု ယူဆမိပါသည္။ ပိုမိုထင္ရွားေစရန္ ထပ္မံတင္ျပလိုပါေသးသည္။ လုကာက်မ္းတြင္ "သိုးစုငယ္ သင္တုိ႔သည္ မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ သင္တို႔အဘသည္ သင္တုိ႔အား ႏုိင္ငံကို ေပးျခင္းငွာ အလိုရွိေတာ္မူ၏။" (လုကာ ၁၂း၃၂)။ ထုိက်မ္းပိုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္တင္သာမက လူတိုင္းၾကိဳက္ပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ပင္ ထုိက်မ္းခ်က္ျဖင့္ အၾကိမ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ တရားေဟာဘူးသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိက်မ္းခ်က္၏ ေနာက္တြင္ ကပ္လွ်က္ပါလာေသာ က်မ္းပိုဒ္မွာ "သင္တုိ႔ ဥစၥာမ်ားကို ေရာင္း၍ ဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲၾကေလာ့။" (လုကာ ၁၂း၃၃)။ ထုိက်မ္းခ်က္ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ခြန္းအားရေသာသူ မရွိသေလာက္နည္းပါေနျပီး တရားေဟာဆရာမ်ားကလည္း လစ္လွ်ဴရႈထားၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ မိမိတို႔ မခံယူႏိုင္ေသာ အပိုင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း။ ထုိအပိုင္းကိုမူကား ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ပဥၥေျမာက္ ဧ၀ံေဂလိက်မ္းတြင္ ထည့္မထားေသာေၾကာင့္ ထိုက်မ္းပိုဒ္ကို မည္သူကမွ် ေဟာေျပာသြန္သင္ၾကျခင္း ခြန္အားယူၾကျခင္တုိ႔ မရွိၾကေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ သမၼာတရား တ၀က္ေလာက္ကိုသာ လက္ခံထားၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေယရႈခရစ္ကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္သာ လက္ခံၾကျပီး အရွင္သခင္ အျဖစ္ ယံုၾကည္လက္ခံရန္မူကား ေႏွာင့္ေႏွးေနၾကသည္။
ေယရႈသည္ သူ႔အသက္ကို မသတ္ရန္ ေဟာေျပာသြန္သင္ထားပါသည္။
ေယရႈသည္ ကိုယ္ႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ရန္ သြန္သင္ထားပါသည္။
ေယရႈက ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္း၍ ဆင္းရဲသူမ်ားကို ေပးကမ္းရန္သြန္သင္ထားပါသည္။
အထက္ပါ ေဟာေျပာသြန္သင္ခ်က္မ်ားကို လည္း အမွန္တကယ္လိုက္ေလွ်ာက္အသက္ရွင္ရန္ သြန္သင္ထားပါသည္။ ပဥၥမေျမာက္ ဧ၀ံေဂလိသတင္းစကားမ်ားသည္ လူတို႔၏ အၾကိဳက္မ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လွပါသည္။
မိတ္ေဆြ သင္လည္း သမၼာက်မ္းစာမွ က်မ္းခ်က္မ်ားကို မခံယူႏိုင္၊ မလိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေသာ အပိုင္းမ်ားရွိလွ်င္ မခံယူဘဲ ေနႏိုင္ပါသည္။ မၾကိဳက္ေသာအရာမ်ားကို ျငင္းပယ္ႏိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ သင္ၾကိဳက္ေသာ အရာမ်ားကိုသာ ယူထားသျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ၀မ္းေျမာက္ဘြယ္ သတင္းေကာင္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
Juan Carlos Ortiz ၏ Disciple စာအုပ္မွ ပထမဦးဆံုးအခန္းျဖစ္ေသာ (The fifth gospel) မွ အခ်ိဳ႕အပိုဒ္မ်ားကိုယူကာ ဆီေလ်ာ္သလို ထုပ္ႏႈတ္ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။
