ဘာမွ်မရွိျခင္း၏ အျခားတစ္ဘက္တြင္

၃ရာ ၁၈း၄၁-၄၅ တြင္

ထို႔ေနာက္မွ ဧလိယက မင္းၾကီးသည္၊ စားေသာက္ျခင္းငွါ တက္သြားပါေလာ့။ မ်ားစြာေသာမိုး ရြာမည့္ အသံရွိသည္ဟု အာဟပ္အား ေျပာဆိုလွ်င္ အာဟပ္သည္ စားေသာက္ျခင္းငွါ တက္သြား ၏။ ဧလိယသည္ ကရေမလ ေတာင္ေပၚသို႔ တတ္၍ ေျမ၌ ပ်က္ဝပ္လ်က္ မ်က္ႏွာကို ဒူးၾကားမွာ ထားလ်က္ မိမိကၽြန္အား သင္တက္၍ ပင္လယ္ဘက္သို႔ ၾကည့္ရႈေလာ့ဟု ဆိုသည့္အတုိင္း၊ ကၽြန္ သည္တတ္၍ ၾကည့္ရႈလွ်င္ အဘယ္အရာမွ် မရွိပါဟု ေျပာဆို၏။ ဧလိယက ခုႏွစ္ၾကိမ္ တုိင္ေအာင္ သြား၍ ၾကည့္ရႈဦးေလာ့ဟု ဆို၏။ ခုႏွစ္ၾကိမ္ ေျမာက္ေသာအခါ လူလက္ႏွင့္ တူေသာ မိုးတိမ္ငယ္ တစ္ခုသည္ ပင္လယ္ထဲက တက္ပါ၏ဟု ဆိုေသာ္ အာဟပ္မင္းထံသို႔ သြားေလာ့။ မိုးရြာ၍ ဆီးတား မည္ကို စိုးရိမ္စရာ ရွိေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီး ျပင္ဆင္၍ ျပန္သြားမည္ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ ထားေလာ့ဟု မွာလုိက္ေလ၏။ မၾကာမျမင့္မွီ မိုးေကာင္းကင္သည္ မိုးသက္မုန္တိုင္း ႏွင့္ မည္း ၍ ျပင္းစြာ မိုးရြာ၏။ (၃ရာ ၁၈း၄၁-၄၅)

ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ ကပ္ေဘး က်ေရာက္ျခင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ထိုကဲ့သို႔ေသာ ျပႆနာ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရက္အနည္းငယ္ (သို႔) လ အနည္း ငယ္ ေလာက္ မိုးမရြာျခင္း၊ ရာသီဥတု ျပင္းထန္ျခင္း စသည့္ အေတြ႕အၾကံဳေလာက္ကို လူတုိင္း ခံစားဘူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ (၃) ႏွစ္ (၆) ပတ္လံုး မိုးမရြာသည္ကို ေတာ့ သင္ကိုယ္တုိင္ စဥ္းစား ခံစားၾကည့္ပါ။ တကယ္ မလြယ္ကူသည့္ အမႈ ျဖစ္ပါသည္။

ဣသေရလ ကေလးငယ္မ်ားသည္ မုန္႔ခြက္ထဲမွာ ဂ်ဳံနယ္မႈ မျပဳႏုိင္ဘဲ၊ အစားအစာ မလုပ္ရသည္မွာ ၾကာလွေပျပီ။ မိုးရြာထဲမွာ ထြက္၍ မကစားႏုိင္ သည္မွာ ၾကာလွေပျပီ။ ရြံ႕ရုပ္ကေလးေတြ လုပ္ျပီး ကစားသည္ ဆိုသည္မွာ ဘာမွန္းပင္ မသိေတာ့ေခ်။

ထုိသူတို႔သည္ ေျခာက္ေသြ႕ျခင္း ႏွင့္ ျငီးေငြ႕ျခင္းကိုသာ ခံစားေနရသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေသာ္လည္း အက်ိဳးတရား မခံစားရ။ လုပ္သ မွ် ေအာင္ျမင္မႈ အက်ိဳးကို မခံစားရႏုိင္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္မ်ားတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ရွိႏုိင္ပါသည္။ အသက္တာတြင္ မိုးေခါင္သကဲ့သို႔ ခံစားေနရသည့္ အခ်ိန္မ်ား ရွိႏုိင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာ ထုိကဲ့သို႔ ခံစားမႈ မ်ိဳး သင္ခံစားဘူးပါသလား။

•     ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ ထိုကဲ့သို႔ ခံစားမႈမ်ိဳး ခံစားဘူးပါသည္။


•     ထမင္းစားဘို႔ အတင္းဆုေတာင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ငတ္မြတ္ျခင္းကိုသာ ခံစားခဲ့ရသည္။


•     ဘတ္(စ္)ကားခအတြက္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေျခလွ်င္သာ ေလွ်ာက္ခဲ့ရသည္။


•     အ၀တ္အစား အတြက္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အစုတ္ကေလးႏွင့္သာ ေက်နပ္ခဲ့ရသည္။


•     စသည္ျဖင့္ ေျပာျပမည္ဆိုလွ်င္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက ေျပာ၍ မကုန္ႏုိင္ေတာ့။


•     ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ မိုးေခါင္းသည့္ ေန႔ရက္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

ထိုအေျခအေနကို ဆာလံဆရာ ကိုယ္တုိင္က မွတ္တမ္းတင္ဘူးပါသည္။ ဆာလံ ၃၂း၄ တြင္ျဖစ္သည္။

“ေန႔ညဥ့္မျပက္ ကိုယ္ေတာ္၏ လက္သည္ အကၽြႏု္ပ္အေပၚမွာ ေလး၍ အကၽြႏု္ပ္၏ ေခၽြးရည္ သည္ ေႏြကာလ၌ ေသြေျခာက္ျခင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါ၏။”(ဆာလံ ၃၂း၄)

ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံစားဘူးသည္ ဆုိသည့္တုိင္ေအာင္ ထုိသူတို႔ကဲ့သို႔ မဟုတ္ေခ်။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔သည္ ယခုအခါ ေကာင္းမြန္စြာ သြားလာႏုိင္ၾကသည္။ ခ်ီးမြမ္းႏုိင္ၾကသည္။ ထိုင္ႏုိင္ၾကသည္။ တီဗီြ ၾကည့္ႏုိင္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ ႏိုင္ၾကသည္။  ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ ေဆာ့ကစား ႏုိင္ၾကသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ ျမဴးတူး ႏုိင္ၾကသည္။ ဣသေရလ လူမ်ိဳးတို႔ ၏ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး မႈမ်ားသည္ ထိုအေျခအေနမ်ား အားလံုး ေပ်ာက္ဆံုး ေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။

ပေရာဖတ္ၾကီး ဧလိယ ကိုယ္တုိင္ ထုိအေျခအေနကို သိထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုျပႆနာသည္ အျမဲတမ္း ျဖစ္ေနမည္ေတာ့ မဟုတ္။ ထိုအမႈ အရာသည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးတို႔တြင္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ျဖစ္သည့္ အျဖစ္ အပ်က္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လည္း သိထားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

•     ေျခာက္ေသြ႕ျခင္းဆိုသည္မွာ အျမဲထာဝရေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။


•     ျငီးေငြ႕ျခင္းဆိုသည္မွာ အျမဲတမ္းေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။


•     ျမံဳသည္ (က်ိဳးစားအားထုပ္သမွ် မျဖစ္ထြန္း) ဆိုသည္မွာ အျမဲတမ္း မျဖစ္ႏုိင္ပါ။

• ဘုရားသခင္သည္ ေနပူမွ အရိပ္သို႔ ေျပာင္းေပးပါသည္။


• ေျခာက္ေသြ႕ျခင္းမွ ဧျမျခင္းသို႔ ေျပာင္းေပးပါသည္။


• ျမံဳျခင္းမွ ပြားမ်ားျခင္းသို႔ ေျပာင္းေပးပါသည္။


• ညႈိးငယ္ျခင္းမွ လန္းဆန္းလွပျခင္းသို႔ ေျပာင္းေပးေနပါသည္။

ျမစ္ေရသည္ ဆက္လက္ စီးဆင္း ပါေတာ့မည္။ ေလေျပသည္ ဆက္လက္ တုိက္ခတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္သည္ သင္၏ အသက္တာထဲမွ မိုးေခါင္ျခင္းကို ေရြ႕လ်ားေစပါေတာ့မည္။

ထိုေျခာက္ေသြ႕ျခင္းသည္ လက္ရွိကာလတြင္ တစ္ေယာက္ျခင္းစီ အေပၚတြင္ ရွိေနတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အသင္းေတာ္ အေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အမႈေတာ္ျမတ္ အေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုးအေပၚတြင္ လည္းေကာင္း ရွိေနတတ္ပါသည္။

ထိုအေျခအေနကို အျခားသူမ်ား ခံစားရသကဲ့သို႔ ဧလိယ ကိုယ္တုိင္လည္း ခံစားရပါသည္။ ၁ရာ ၁၇း၆-၇ တြင္ ေဖၚျပသည္မွာ ဧလိယ မွီခို ေသာက္သံုး ေနေသာ ေခ်ာင္းေရကေလးက ခန္းေျခာက္သြား သျဖင့္ ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕ ခံရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဧလိယ ကိုယ္တုိင္ သိရွိသည္မွာ ထိုအေျခအေနသည္ အဆံုး မဟုတ္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ နားလည္ေနပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ဤမွ်ေလာက္ နိဒါန္းပ်ိဳး ေျပာဆိုေနသည္မွာ သင္ကိုယ္တုိင္လည္း ထုိကဲ့သို႔ မိုးေခါင္းျခင္း အေျခအေနကို ခံစားေနႏုိင္ သည္ကို ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေတြ႔ ခံစားႏုိင္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ သင္ကိုယ္တိုင္ ကာယ (ဇာတိ) ပိုင္းတြင္ ေကာင္းမြန္ အဆင္ေျပ ေနသည့္ တိုင္ ဝိညာဥ္ေရးရာပိုင္းတြင္ မိုးေခါင္းေနႏုိင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ အႏွစ္သာရကို မခံစားရသူ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုျပႆနာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ျပကၡဒိန္တြင္ အစဥ္အျမဲ ရွိေနလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သင္၏ အသက္တာမွ မိုးေခါင္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိညာဥ္ေရး မိုးေခါင္းျခင္းကိုလည္းေကာင္း ဖယ္ရွား တုိက္ထုပ္ပစ္ရန္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္ဘုံမွ စီစဥ္လ်က္ ရွိသည္ကို သိေစခ်င္ပါသည္။

အခန္းငယ္ (၄၁)တြင္ ေဖၚျပသည္မွာ

ထိုေနာက္မွ ဧလိယက၊ မင္းၾကီးသည္  စားေသာက္ျခင္းငွါ တက္သြားပါေလာ့။ မ်ားစြာေသာ မိုးရြာမည့္ အသံ ရွိသည္ဟု အာဟပ္အား ေျပာဆိုလွ်င္ (၃ရာ ၁၈း၄၂၁)

အထက္ပါ စကားကို ေျပာဆိုသည့္ အခ်ိန္တြင္ တကယ္ မိုးမရြာေသးပါ။ အလြန္ ေျခာက္ေသြ႕ ပူျပင္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အပူခ်ိန္ ၄၅ံ စင္တီဂရိတ္ မွ ၅၀ံ စင္တီဂရိတ္ ပင္ ေက်ာ္မည္လား မေျပာႏုိင္ပါ။ ေျခလွမ္းတုိင္တြင္ ျမက္ေျခာက္ပင္မ်ားက ထြက္သည့္ အသံကိုပင္ ၾကားႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုေျခလွမ္းတုိင္းတြင္ ဖုန္မႈန္႔မ်ားက ေလထဲတြင္ ဝဲလြင့္ေနျပီး အသက္ရႈလိုက္တုိင္း ဖုန္အနံေတြကို ရွဴရႈိက္ေန ရပါလိမ့္မည္။ တိရစာၦန္ အေသေကာင္ေတြ ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါ လိမ့္မည္။ ျခံစည္းရုိး အျပင္ ဘက္က တိရစာၦန္ကေလးေတြကလည္း နံရုိး အျပိဳင္းျပိဳင္းႏွင့္ ေရတြက္လို႔ပင္ ရႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

ဝိညာဥ္ေရးရာတြင္ မိုးေခါင္ျခင္း

ဤသည္မွာ မိုးေခါင္မႈ၏ ဆုိးရြားမႈမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ သင္သည္ အဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနပါသည္။ သင္သည္ အားနည္း ေနပါသည္။ သင္သည္ ေရာဂါ ေဝဒနာမ်ား ခံစားေနရပါသည္

သုိ႔ေသာ္ ထိုအေျခအေနဆိုးထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ လူက ေျပာလိုက္သည္မွာ “မ်ားစြာေသာ မိုးရြာမည့္ အသံရွိသည္” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

သင္ ကိုယ္တိုင္ ထိုအေျခအေနကို ခံစား နားလည္ႏုိင္ပါသလား။ ယခုတြင္ ဘာမွ် မရွိေသး။ မည္သည့္အရာမွ် မျဖစ္ေသး။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာ၏ အျခားတစ္ဘက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္စံုတစ္ရာကို ၾကားေနရပါသည္။ ခံစားေနရပါသည္။

စာတန္ နတ္ဆိုးက သင့္ကို ေျပာေနေသာ စကားမွာ “ငါမင္းကို ဖ်က္စီးပစ္လိုက္မယ္။ မိုးေခါင္မႈထဲမွား မင္းဟာ အားလံုး ပ်က္စီး သြားမယ္။” ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ ခ်က္ျခင္း ျပန္လည္ ေျပာဆိုရမည္မွာ “မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို မင္းလုပ္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အလြန္အားၾကီးတဲ့ မိုးရြာမည့္ အသံကို ငါေကာင္းေကာင္းၾကားေနရတယ္။” ဆုိျပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါ။ ဘုရားသခင္သည္ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ကယ္လႊတ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းရ မည္ ျဖစ္ပါ သည္။

ဧလိယ ကေျပာလိုက္သည္မွာ “ေရဖ်န္းသလို ဖ်န္းမွာမဟုတ္၊ ေရပတ္သလို ပတ္လိုက္မွာ မဟုတ္” “မ်ားစြာေသာ မုိးရြာမည့္အသံ ရွိပါသည္။” ဟု ေျပာလိုက္သည္မွာ ရင္ခုန္ လႈပ္ရွားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။

က်မ္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခ်က္အရ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ် ထိုမိုးသံမ်ားကို မၾကားရပါ။ ဧလိယ တစ္ဦးတည္းသာ ထိုအသံကို ၾကားေနရပါသည္။ ဧလိယ၏ ကၽြန္ရင္းျဖစ္ေသာသူပင္လွ်င္ ထုိအသံကို မၾကားရေခ်။
ဓမၼသစ္က်မ္းတြင္ ေယရႈက ေျပာခဲ့သည္မွာ “ၾကားစရာနား ရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားရပါေစ” (လုကာ ၁၄း၃၅) ဟု ေျပာခဲ့ပါ သည္။

ထိုအသံကို နားေထာင္ေနေသာသူသာလွ်င္ ၾကားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင္၏ ႏွလံုးသားထဲသို႔ ေၾကးနန္း ပုိ႔သကဲ့သို႔ ပို႔လုိက္ျပီး သင္က ထိုအသံကို သာမန္ နားျဖင့္ ၾကားရမည္မဟုတ္ဘဲ ႏွလံုသား နားျဖင့္ ၾကားနာရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုအသံကို သင္အမွန္တကယ္ ၾကားသိျပီ ဆိုပါက မၾကာမီ မိုးရြာေခ်ေတာ့မည္။ ဘုရားသခင္ ခ်ိန္ခ်က္ေသာ အခ်ိန္တြင္ သင္ရွိေသာ ေနရာတြင္ အၾကီး အက်ယ္ မိုးရြာေခ်လိမ့္မည္။ ထိုမိုးသည္ သင္၏ အေပၚတြင္လည္းေကာင္း (သို႔) သင္၏ မိသားစု ထံတြင္လည္းေကာင္း (သို႔) သင္၏ အေျခအေနမ်ားတြင္လည္းေကာင္း (သို႔) သင္၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတြင္ လည္းေကာင္း၊ သင္၏ အသင္းေတာ္တြင္လည္းေကာင္း၊ သင္၏ အမႈေတာ္ လုပ္ငန္းတြင္လည္းေကာင္း၊ သဲသဲမဲမဲ ရြာေခ်ေတာ့မည္။ ေကာင္းၾကီး မိုးဟု ေခၚရမည္ လားမသိပါ။

ထိုကဲ့သို႔ မိုးရြာမည့္ အသံကို ဧလိယ တစ္ဦးတည္းသာ ၾကားေနရျပီး တပည့္ျဖစ္သူက မည့္သို႔မွ် ၾကားလည္း မၾကား ျမင္လည္း မျမင္ခဲ့ေျခ။ ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္ကို ပင္လယ္ဘက္သို႔ ၾကည့္ခိုင္းလိုက္ေလသည္။ တပည့္ျဖစ္သူက “အဘယ္အရာကိုမွ် မျမင္ပါ” (၃ရာ ၁၈း၄၃) ဟုသာ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခါ ဧလိယ မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသနည္း။ ဧလိယ စိတ္မညစ္ပါ။ ဝမ္းမနည္းပါ။ အားမငယ္ပါ။ ေဒါသမထြက္ပါ။ မျငီးတြားခဲ့ပါ။

ဘုရားသခင္သည္ ဧလိယကို အမွန္တကယ္ မိုးရြာမည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္းကို ေျပာျပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ (၃ရာ ၁၈း၁) ထုိအသံကို ဧလိယက ၾကားထားျပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္မည္ဟု သိထားေသာေၾကာင့္ စိတ္ခ်မႈ အျပည့္အဝ ရွိေနခဲ့ပါသည္။ အမွန္တကယ္ မိုးရြာပါလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ မိန္႔ၾကား ထားေသာအေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုအသံကို ႏွလံုးသားႏွင့္ နားေထာင္ေနေသာ ဧလိယ တစ္ဦးတည္းသာ သိပါသည္။ ၾကားပါသည္။ သင့္ မိသားစုကလည္း ၾကားခ်င္မွ ၾကားပါလိမ့္မည္။ သင့္ ပတ္ဝန္က်င္က လူေတြ ၾကားခ်င္မွ ၾကားပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ ရွိေသာ ေနရာမွ မုိင္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ၍ ရွိႏုိင္ၾကေသာ္လည္း ဘုရား သခင္ကို ေမွ်ာ္လင့္ အသက္ရွင္ေသာ သူမ်ားအေနျဖင့္ ထုိအသံကို ၾကားႏုိင္ ၾကပါသည္။ ၾကားေနၾကပါလိမ့္မည္။

တပည့္ျဖစ္သူကို ေျခာက္ၾကိမ္တုိင္ေအာင္ အဖန္ဖန္ ၾကည့္ခိုင္းေသာ္လည္း မည္သည့္ အရိပ္အေရာင္မွ် မျမင္ေတြ႕ခဲ့ရေခ်။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ လူကေတာ့ ထိုအသံကို ၾကားေနရပါသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူၾကားသည့္ အတုိင္း မၾကာမီ ျဖစ္လာေျခ ေတာ့မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အာဟပ္ ဘုရင္ကို သတိေပးရန္ လူတစ္ေယာက္ကို ေစလႊတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

“အာဟပ္မင္းထံသို႔ သြားေလာ့။ မိုးရြာ၍ ဆီးတားမည္ကို စိုးရိမ္စရာ ရွိေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီး ျပင္ ဆင္၍ ျပန္သြားမည့္ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလာ့ ဟု မွာလိုက္ေလသည္။ (၃ရာ ၁၈း၄၄)

စာတန္သည္ ဧလိယ၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ကစားစရာ သဖြယ္ ကစားေနခဲ့ပုံရပါသည္။
ပထမအၾကိမ္ အာဟပ္ကို “ျမန္ျမန္ သြားပါ။ မိုးရြာလိမ့္မည္” ဟု ေျပာခဲ့စဥ္က မည္သည့္ အရိပ္အေရာင္မွ် မျမင္ေတြ႕ခဲ့ရ။ မၾကားခဲ့ရ။ ထိုသို႔ ေျပာခဲ့စဥ္က အမွန္တကယ္ မၾကား မျမင္ခဲ့ရလွ်င္ ထိုမိုးေခါင္မႈ ၾကီးသည္ ေရြ႕လ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ မဟုတ္။ ဆက္လက္ ရွိေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၾကားခဲ့ ျမင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ေသာ ဧလိယက အခိုင္အမာ ဆိုေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ မိုးေခါင္းမႈထဲတြင္ ရွိေနစဥ္တြင္ အခန္းငယ္ေလးတြင္ ဆုေတာင္းေနသည္။ အေကာင္းဆံုး အသက္ရွင္သည္။ က်မ္းစာဖတ္သည္။ အသင္းေတာ္ကို  သစၥာရွိစြာ မွန္မွန္တတ္သည္။ ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖို႔ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ ေကာင္းၾကီး မဂၤလာမွ် မရရွိခဲ့။ တစ္ခုခု ေကာင္းသည့္ အရာလည္း မရွိခဲ့။ က်န္မာျခင္းလည္း မရွိခဲ့။ အေျခအေနမ်ားက မည္သုိ႔မွ် ေျပာင္းလဲ မသြားခဲ့ေခ်။ အလြန္းဆိုးရြားလွပါသည္။

ထိုအေျခအေနကို မိုးေခါင္ ေနသည္ ဟု ေျပာႏုိင္ပါသည္။ အသင္းေတာ္သို႔ ပုံမွန္သြားေသာ္လည္း ဘာမွ် မျဖစ္။ တရားေဟာ ခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ေသာ္လည္း ဘာမွ် မရ။ သီခ်င္းေတြ ပုံမွန္ခ်ီးမြမ္းေနလည္း မည္သို႔မွ် ဝမ္းေျမာက္ျခင္း မခံစားရ။ ထုိအေျခ အေနတြင္ သင့္ဘက္မွာ ယံုၾကည္ျခင္း ပ်က္ျပားမသြားပါေစႏွင့္။

ထုိအေျခအေနတြင္ သင္၏ ယံုၾကည္ျခင္းကို မည္မွ် ခက္ခဲေနသည္ျဖစ္ပါေစ ဆက္လက္ တည္ေဆာက္ပါ။ မည္သည့္အရာမွ် မျမင္၊ မည္သည့္အရာမွ် မၾကား။ မည္သည့္အန႔ံမွ် မရသည့္တုိင္ေအာင္ ယံုၾကည္ျခင္းကို ဆက္လက္ တည္ေဆာက္ပါ။

သင္ဆုေတာင္းျပီးရင္ ဆက္လက္ ဆုေတာင္းေနပါ။ ဘာမွ် မရေသာ္လည္း ဆက္လက္ ဆုေတာင္းေနပါ။ သင့္၏ ယံုၾကည္ျခင္းကို အျမင့္ဆုံးေသာ ေတာင္ထိပ္ေပၚအထိ တြန္းပို႔ပါ။ အျမင့္ဆုံးမွာ ရွိေနပါေစ။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာရင္လည္း ဆက္လက္ ယံုၾကည္ပါ။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာဘူး။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာဘူး။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာဘူး။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာဘူး။ ဘာမွ် ျဖစ္မလာဘူး။

ဧလိယ ကေတာ့ (၆) ၾကိမ္တုိင္ေအာင္ ၾကည့္၍ ဘာမွ် ျဖစ္မလာေသာ္လည္း ယံုၾကည္ျခင္းကေတာ့ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားခဲ့ပါ။

ေဟရွာယက ေျပာခဲ့ပါသည္။

ထာဝရ ဘုရားကို ေျမွာ္လင့္ေသာသူတုိ႔မူကား အားျပည့္ၾကလိမ့္မည္။ ေရႊလင္းတကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ အေတာင္ကို အသစ္ျပဳျပင္ ၾကလိမ့္မည္။ ေျပးေသာ္လည္း မပင္ပန္း ခရီးသြားေသာအခါ မေမာရၾက။ (ေဟရွာယ ၄၀း၃၁)

သင္၏ ယံုၾကည္ျခင္းကို ခုႏွစ္ၾကိမ္တုိင္ေအာင္ ျမင့္မားလွေသာ ေတာင္ထိပ္ထိေရာက္ေအာင္ ဆက္လက္ပုိ႔ေဆာင္ပါ။ ဘယ္ေသာ အခါမွ် က်ဆင္းသြားျခင္း မရွိပါႏွင့္။

ဘာမွ်မရွိျခင္းသည္ စိတ္ပ်က္စရာမဟုတ္။

ပထမ ေျခာက္ၾကိမ္စလံုးတြင္ စိတ္ပ်က္စရာ အားမရစရာ သတင္းစကားကိုသာ ရရွိခဲ့ေသာ ဧလိယသည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ သူ၏ ယံုၾကည္ျခင္းကို ျမင့္သထက္ ျမင့္လာေအာင္သာ တြန္းတင္ခဲ့သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ႏွစ္ၾကိမ္၊ သံုးၾကိမ္ ျဖစ္မလာလွ်င္ စိတ္ဓါတ္က် အားငယ္ ဝမ္းနည္းတတ္ၾကသည္။ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ပင္ စိတ္ပ်က္စရာ ရွိေသာ္လည္း အားမငယ္၊ ဝမ္းမနည္းဘဲ ဆက္လက္၍ ယံုၾကည္ျခင္း ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ဆက္လက္ အားယူပါ။

ဧလိယသည္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းလုိက္၊ ထပ္မံ ၾကည္ခိုင္းလုိက္၊ ထပ္မံဆုေတာင္းလိုက္၊ ထပ္မံ တစ္ခါ ထပ္တက္လိုက္၊ အၾကိမ္ၾကိမ္ လုပ္ေဆာင္ျပီးေသာအခါ ေနာက္ဆံုးတြင္ တိမ္ရိပ္ကေလးကို ျမင္ရေလေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ မိုးရိပ္ကို ျမင္ေနရပါျပီး၊ မိုးေခါင္မႈ မၾကာမီ ျပီးစီးပါေတာ့မည္။ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းၾကီး မဂၤလာေတြ မၾကာမီ စီးဆင္းလာ ေပေတာ့မည္။

အခန္းငယ္ ၄၅ တြင္ “မၾကာမျမင့္မွီ မိုးေကာင္းကင္သည္ မိုးသက္မုန္တိုင္းႏွင့္ မည္း၍ ျပင္းစြာ မုိးရြာ၏။” ဟု ေဖၚျပထားပါသည္။

(၇) ၾကိမ္တုိင္ေအာင္ ယံုၾကည္ျခင္းကို ျမွင့္တင္ တည္ေဆာက္ကာ ပင္လယ္ဘက္ ေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ရေသာ အရာသည္ ယခုအခါ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္အသေရေတာ္ကို ၾကားေျပာပါေတာသည္္။ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို ေဖာ္ျပေနေလေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို လူတုိင္း ခံစားရေလေတာ့သည္။

ဘာမွ်မရွိျခင္း၏ အျခားတစ္ဖက္ကို ၾကည့္ရႈျခင္း

ဧလိယသည္ “ဘာမွ်မရွိပါ” ဟု အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပန္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း “တစ္ဖန္ ျပန္လည္ ၾကည့္ရႈပါ။” ဟုဆိုကာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေစ လႊတ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္တြင္ “မိုးတိမ္ငယ္တစ္ခု ပင္လယ္ထဲက တက္လာပါ၏” ဟု ေျပာသံၾကားေသာအခါ “တစ္ဖန္ျပန္ၾကည့္ပါ” ဟု ထပ္မံ ေစခိုင္းျခင္း မျပဳေတာ့ပါ။ ထိုသို႔ ေျပာမည့္အစား “ မိုးရြာ၍ ဆီးတာမည္ကို စိုးရိမ္စရာ ရွိေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီး ျပင္ဆင္၍ ျပန္သြားမည့္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလာ့” ဟု ေျပာခိုင္းလိုက္ပါသည္။

က်မ္းစာက ေျပာသည့္အတုိင္း ဆိုရလွ်င္

 “ထာဝရ ဘုရား၏ လက္ေတာ္သည္ ဧလိယအေပၚမွာ ရွိ၍ သူသည္ ခါးပန္းကို စည္းလ်က္ အာဟပ္မင္း အရင္ ေယဇေယလျမိဳ႕ တံခါးဝသို႔ ေျပးေလ၏။”(၃ရာ ၁၈း၄၆)

သင္၏ အသက္တာတြင္ ဘုရားသခင္ ရြာေစသည့္မိုး ရြာျပီဆိုပါက သင့္အေပၚတြင္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ အုပ္စိုး သျဖင့္ ဘယ္ေနရာ ကို သြားမည္ဟု ေျပာစရာပင္ မလိုဘဲ သင့္ကို ဝိညာဥ္ေတာ္ကသာ ေရြ႕လ်ားေစလ်က္ ဘုရားသခင္ ၏ ဘုန္းအသေရေတာ္က အလုပ္လုပ္ ေဆာင္ေန မည္ ျဖစ္ပါ သည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ ရြာေစမည့္ မိုးအတြက္ ျပင္ ဆင္ထားၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘာမွ် မရွိျခင္း၏ အျခား တစ္ဖက္ အတြက္ ျပင္ဆင္ထားၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ နားမ်ားကို ေကာင္းကင္သို႔ လွည့္ၾကပါစို႔။ ၾကီးစြာေသာ မိုးရြာမည့္ အသံကို ႏွလံုးသားျဖင့္ ၾကားႏုိင္မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကပါစို႔။ အသက္တာထဲက မိုးေခါင္မႈေတြ ရပ္ဆုိင္းေတာ့မည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝ အသက္တာ ထဲတြင္ ၾကီးစြာ ေသာ ေကာင္းၾကီးမိုးမ်ားကို သြန္းေလာင္ ရြာသြန္းေစေတာ့ မည္။ ယံုၾကည္ လ်က္ ေမွ်ာ္လင့္ၾကပါစို႔။

ဘုရားသခင္ ေကာင္းၾကီးေပးပါေစ။

ေျဖရွင္းရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ျခင္း

ယေန႔တြင္ ေျဖရွင္းရန္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုေသာ အရာေတြကို သင္ရင္ဆိုင္ေနရသည္ ဆိုပါက သင့္အတြက္ သတင္းေကာင္းတစ္ခု ရွိေနပါသည္။ သင့္အတြက္ မိသားစုႏွင့္ မေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ျခင္း၊ မေပးကမ္းႏုိင္ျခင္း၊ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ျခင္း၊ ဟန္ေဆာင္ေနရတဲ့ ဘဝထဲက မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းေနရေသာသူမ်ား အတြက္ ဤတရားေဟာ ခ်က္ကေလး က အကူအညီ ေပးပါလိမ့္မည္။

ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၁၄း၉-၁၄ ကိုဖတ္ပါ။

အထက္တြင္ ဖတ္ခဲ့ရေသာ က်မ္းပိုဒ္တြင္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား အတြက္ အလြန္က်ဥ္းက်ပ္ျပီး လမ္းဆံုးတြင္ ေရာက္ရွိေန ခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔၏ ေနာက္တြင္ အလြန္ စြမ္းရည္ထက္ျမက္ေသာ စစ္တပ္ၾကီးက လိုက္လာေခ်ျပီ။ သူတို႔၏ ေဘးႏွစ္ဘက္ တြင္ သဲကႏၱရၾကီးႏွင့္ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးမ်ားသာ ရွိေနသည္။ ေရွ႕တြင္ ပင္လယ္ၾကီးက  ဆီးၾကိဳေပြ႕ဖက္ေတာ့မည့္ ဟန္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကိဳေနသည္။ သူတို႔၏ ပတ္ပတ္လည္တြကင္ ျပႆနာမ်ားကသာ ၾကီးစိုးေနသည္။ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အားေပး ေဖးမမည့္သူလည္း မရွိ။ သူတို႔ လြတ္ေျမာက္ဘို႔ ေတြးေတာ ၾကံစည္ရမည့္ အခ်ိန္ကလည္း မရွိသေလာက္ နည္းပါးေနေလျပီ။

ထိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးမည့္ အၾကံေပးမ်ားက အၾကံျပဳၾကမည္မွာ

1. အလံျဖဴျပျပီး မိမိတုိ႔ကို သတ္ျဖတ္မည့္သူမ်ားကို အရႈံးေပးလိုက္ပါ။


2. တတ္ႏုိင္သမွ် လက္နက္မ်ားကို ရွာေဖြျပီး အလွ်င္အျမန္ ရန္သူေတြကို ျပန္လည္တုိက္ခိုက္ပါ။


3. ပုန္းေအာင္ေနပါ။ ေက်ာက္တုံးမ်ားၾကား ထြက္ေျပးပါ။ သဲကႏၱာရထဲမွာ ထြက္ေျပးပါ။

သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က သူ၏ ပေရာဖတ္ျဖစ္ေသာ ေမာရွည္အားျဖင့္ အခ်က္သံုးခ်က္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထုိအခ်က္မ်ားမွာ လူတို႔ ၾကံစည္ေတြေခၚတတ္ေသာ အၾကံအစည္မ်ိဳးမဟုတ္။ ေမာရွည္က သူ၏ လူမ်ားကို ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတုိင္း ေျပာလုိက္သည္မွာ -

“ေမာရွည္ကလည္း မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ ျငိမ္ဝပ္စြာ ရပ္ေနၾက။ ထာဝရ ဘုရားသည္ ယေန႔ျပေတာ္ မူေသာ ကယ္တင္ ျခင္းကို ၾကည့္ရႈၾကေလာ့။ သင္တုိ႔သည္ ယေန႔ျမင္ေသာ အဲဂုတၱဳလူတို႔ ကို ေနာက္တစ္ဖန္ အလွ်င္းမျမင္ရၾက။  သင္တုိ႔ဘက္၌ ထာဝရ ဘုရား စစ္တိုက္ေတာ္မူ လိမ့္မည္။ သင္တုိ႔ သည္ ျငိမ္ဝပ္စြာ ေနရၾက မည္ဟု လူမ်ား တုိ႔အား ဆို၏။” (ထြက္ေျမာက္ရာ ၁၄း၁၃-၁၄)

ဘုရားသခင္ ဖြင္ျပေသာ ျပႆနာကို ရင္ဆိုင္ရန္ အခ်က္ (၃)ခ်က္

1.   မေၾကာက္ပါနဲ႔။ (လက္ေျမွာက္အရႈံးေပးရန္မလို)


2.   ရပ္ေနပါ။ (ျပန္တိုက္စရာမလို)


3.   ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ၾကည့္ပါ။ ( ပုန္းေအာင္းေနရန္မလို)

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားလုံး သိၾကျပီး ျဖစ္သည့္အတုိင္း ျပႆနာကို လြယ္လြယ္ကူကူ ေအးေအးေဆးေဆး ရင္ဆိုင္ရန္ မလြယ္ကူပါ။ ထို အေၾကာင္း အရာတုိ႔သည္ ဖိစီးမႈမ်ား ရွိေနေသာ လက္ေတြ႔ အေျခအေနတြင္ အသံုးမရ ျဖစ္ႏုိင္ပါ သည္။ ေနရာတိုင္း တြင္ ျမင္ေတြ႕ ရသည့္ အေျခအေနက သက္သာ အဆင္ေျပေနသည္ မဟုတ္ေသာ ဤအေျခအေနတြင္ လက္ေတြ႕ မက်လွေခ်။

ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ မိတ္ေဆြ

1. သင္ခံစားေနရေသာ ျပႆနာ အေျခအေနသည္ ေၾကာက္ရြံ႕ ေနရုံမွ်ျဖင့္ မေျပေပ်ာက္ႏုိင္ပါ။ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာ အရာမွာ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ယူေဆာင္လာရုံသာ ျဖစ္သည္။ (ဆုေတာင္းျခင္း)


2. သင္ကိုယ္တုိင္ မရပ္တည္ႏုိင္ေသာ မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနေသာ အေျခအေနတြင္ သင္ကိုယ္တုိင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ သည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ခံစား၍ ထိုအေျခအနမွ မိမိကို ေပးေသာ သြန္သင္ခ်က္ကို ေစာင့္ဆိုင္း ရယူယံုသာ ရွိပါသည္။ (ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္)


3. ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို မျမင္ႏုိင္ခင္ သင္လုပ္ႏုိင္ေသာအရာမွာ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ကိုးကြယ္ ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ (ခ်ီးမြမ္း ကိုးကြယ္ျခင္း)

ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားကို ေမာရွည္ ေျပာဆိုခဲ့ေသာအရာမ်ားတြင္ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္ၾကီး သံုးခ်က္ ရွိပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ မိမိေတြ႔ၾကံဳရေသာ ဤခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းေသာ အေျခအေနတြင္ အေရးၾကီးေသာ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ (၃) ခုမွာ

   ဆုေတာင္းျခင္း
    ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္
    ဝတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ကိုးကြယ္ျခင္း

ဘုရားသခင္၏ လူမ်ား ၾကီးမား ခက္ထန္ေသာ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ၾကံဳေတြ႕ ေနရခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ လူက လုပ္ေဆာင္ရန္ အခ်က္ သံုးခ်က္ကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။

1. ျပႆနာကို ဘုရားသခင္ထံ ယူေဆာင္လာပါ။ ( မစိုးရိမ္ႏွင့္)


2. ျပႆနာကို သင္ကိုယ္တုိင္ မေျဖရွင္းပါႏွင့္။ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ေစာင့္ဆုိင္းပါ။ ( ျငိမ္ဝတ္စြာ ရပ္ေနၾက။)


3. အျပစ္မတင္ပါႏွင့္ ဝတ္ျပဳျခင္း ကိုးကြယ္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ။ (ကယ္တင္ျခင္းကို ၾကည့္ရႈေလာ့။)

အထက္ပါ အခ်က္ သံုးခ်က္သည္ လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ အလြန္လြယ္ကူ ရုိးရွင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ အသက္တာထဲက ခက္ခဲ ရႈပ္ေထြးေသာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္း လုပ္ေဆာင္ရန္ အတြက္ အမွန္တကယ္ ခိုင္လံုပါသလား။

ထိုေမးခြန္းကို ေျဖဆိုရန္အတြက္ ေရႊကို အက္စစ္ငရဲမီးႏွင့္ စား၍ စစ္ေဆးသကဲ့သို႔ ထိုဝတ္စံုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝတ္ဆင္ကာ စစ္ေဆးခံဘို႔ လုိအပ္ပါသည္။ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ တစ္ႏုိင္္ငံလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာၾကီး တစ္ရပ္ ရွိခဲ့ဘူးပါသည္။

အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာ

၂ရာခ်ဳပ္ ၂၀း၁-၂ တြင္

“ထိုေနာက္မွ ေမာဘ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဧဒုံအမ်ိဳးသား အခ်ိဳ႕ႏွင့္ တကြ၊ ေယာရွဖတ္ကိုစစ္တုိက္မည္ဟု ခ်ီလာၾက၏။ အုိင္ၾကီးတဘက္၊ ဧဒုံျပည္ဘက္က မ်ားစြာေသာ အလံုးအရင္း စစ္ခ်ီလာ၍ အေဂၤဒိအမည္ရွိေသာ ဟာဇဇုႏၱာမာျမိဳ႕မွာ ရွိၾကပါသည္ဟု ေယာရွဖတ္အား ၾကားေလွ်ာက္လွ်င္ -

အထက္ပါ က်မ္းခ်က္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထပ္မံ ေတြ႕ရသည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ အလြန္ၾကီးမားေသာ အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာၾကီး တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ စစ္ခ်ီလာၾကသည္မွာ ႏုိင္ငံ (၃)ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံတစ္ခုကို စစ္အင္အားျဖင့္ လာေရာက္ တုိက္ခိုက္ ေနေျချပီ။ ဤေနရာတြင္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ လက္နက္ (၃)စံုကို ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားက ထုပ္ေဆာင္ ဝတ္ဆင္ၾကေလျပီ။

၁။ ဆုေတာင္းျခင္း

ေယာရွဖတ္သည္ ထုိျပႆနာကို ၾကားသိေသာအခါ မည္သုိ႔မွ် စဥ္းစားေတြးေခၚေနျခင္းမရွိဘဲ ခ်က္ျခင္းပင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ကို ေၾကာ္ျငာကာ အစာေရွာင္ ဆုေတာင္းေစ ခဲ့ပါသည္။ သူကိုယ္ တုိင္လည္း ဆုေတာင္း ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေပ လိမ့္မည္။ (၂ရာခ်ဳပ္ ၁၀း၃-၁၃) ကိုၾကည့္ပါ။

၂။ ျငိမ္ဝပ္စြာ ရပ္ေနလ်က္ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ကိုးစားခံယူၾကျခင္း

ထုိအခါ ပေရာဖတ္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ယဟာေဇလ ထံသုိ႔ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ ဆင္းသက္၍ ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာလုိက္ ေလသည္မွာ

 “အို ေယာရွဖတ္မင္းၾကီးႏွင့္ ယုဒျပည္သူ၊ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သား အေပါင္းတို႔ နားေထာင္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား ထိုအလံုးအရင္ၾကီးေၾကာင့္ မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ စိတ္မ ပ်က္ ျကႏွင့္။  စစ္မႈသည္ သင္တုိ႔တာမဟုတ္။ ဘုရားသခင္၏တာျဖစ္၏။ မနက္ျဖန္ေန႔ သူတု႔ိ ရွိရာသို႔ ခ်ီသြား ၾကေလာ့။ သူတို႔သည္ ဇိဇျမိဳ႕သို႔ တတ္ရာလမ္းျဖင့္ လာၾကစဥ္ ေယေရြလေတာ စနား ခ်ဳိင့္ဝ မွာ သင္တုိ႔ ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ အိုယုဒျပည္သူ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သားတုိပ သင္တုိ႔သည္ စစ္တုိက္စရာ အေၾကာင္းမရွိ သည္ျဖစ္၍ တည္ၾကည္စြာ ရွိေတာ္မူလိမ့္ မည္ဟု ျမြတ္ ဆုိ၏။ (၂ရာခ်ဳပ္ ၂၀း၁၄-၁၇)

၃။ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ၾကျခင္း

“ေယာရွဖတ္သည္ ေျမေပၚမွာ ဦးခ်၍ ယုဒျပည္သူ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သား အေပါင္းတုိ႔သည္ ထာဝရ ဘုရား ေရွ႕ေတာ္၌ ျပပ္ဝပ္လ်က္ ထာဝရဘုရားကို ကိုးကြယ္ၾက၏။ ေလဝိအမ်ိဳး၊ ေကာဟတ္ အႏြယ္သားႏွင့္ ေကာရအႏြယ္သားတုိ႔သည္ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားကို က်ယ္ေသာအသံႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းငွါ ရပ္ေနၾက၏။
နက္ျဖန္နံနက္ေစာေစာဝ၍၊ ေတာေကာေတာသို႔ ထြက္သြားၾက၏။ သြားၾကစဥ္တြင္ ေယာရွဖတ္ သည္ ရပ္၍ အုိယုဒျပည္သူ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သားတုိ႔ နားေထာင္ၾကေလာ့။ သင္တုိ႔၏ ဘုရားသခင္ ကို ယံုၾကည္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ တည္ၾကည္ၾက လိမ့္မည္။ ပေရာဖတ္ေတာ္တို႔ကို ယံုၾကည္ ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ေအာင္ျမင္ၾက လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ လူမ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ျပီးမွ ထာဝရ ဘုရား၏ ကရုဏာေတာ္သည္ အစဥ္အျမဲ တည္ေသာေၾကာင့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾက ေလာ့ဟု တပ္ေရွ႕မွာ ခ်ီသြားလ်က္ သန္႔ရွင္းျခင္း အသေရကို ခ်ီးမြမ္းရေသာ သီခ်င္း သည္ တုိ႔ကို ထာဝရ ဘုရားအဘို႔ ခန္႔ထားေတာ္မူ၏။ (၂ရာခ်ဳပ္ ၂၀း၁၈-၂၁)

ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္း၏ အက်ိဳးရလဒ္မ်ား

“ထုိုသူတုိ႔သည္ သီခ်င္းကို ဆိုစျပဳၾကေသာအခါ ယုဒျပည္ကို တုိက္အံ့ေသာငွါ လာေသာ စိရေတာင္ သားတုိ႔ကို အမၼဳန္အမ်ိဳးသား ေမာဘအမ်ိဳးသား တုိ႔တစ္ဘက္၌ ထာဝရ ဘုရား ေခ်ာင္းေျမာင္း ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ အမၼဳန္အမ်ိဳးသား၊ ေမာဘအမ်ိဳးသားတို႔သည္ အထိ အခိုက္ ခံရေသာေၾကာင့္၊ တဖန္စိရေတာင္သားတို႔ကို သုတ္သင္ ပယ္ရွင္းျခင္းငွါ လွန္၍ တိုက္သျဖင့္ အကုန္အစင္ သတ္ျပီးမွ၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တုိက္ခိုက္၍ ပ်က္စီးျခင္း သို႔ ေရာက္ၾက၏။ ယုဒလူတို႔သည္ ေတာ၌ရွိေသာ ကင္းေမွ်ာ္စင္သို႔ေရာက္၍ ထိုအလံုးအရင္းကို ၾကည့္႐ႈၾက ေသာအခါ ထိုလူအေပါင္းတုိ႔သည္ တေယာက္မွ် မလြတ္ ေျမေပၚမွာ လဲေသာ အေသေကာင္ ျဖစ္ၾက၏။ ေယာရွဖတ္ႏွင့္ သူ၏လူတုိ႔သည္ ရန္သူတု႔ ဥစၥာကို လုယူျခင္းငွါ လာၾကေသာအခါ အေသေကာင္တု႔ိ၌ မ်ားစြာေသာ ဥစၥာ၊ အဘိုးထိုက္ေသာ တန္ဆာတုိ႔ကို ေတြ႕ သျဖင့္ ထမ္း၍ မသြားႏုိင္ေအာင္ ခၽြတ္ယူၾက၏။ လက္ရ ဥစၥာ အလြန္မ်ား ေသာေၾကာင့္ သံုးရက္ ပတ္လံုး လုယူထုပ္ ထားလ်က္ ေနၾက၏။ စတုတၳေန႔တြင္ ဗရာခခ်ိဳင့္၌ စည္းေဝး၍ ထာဝရ ဘုရားကို ေကာင္းၾကီး ေပးၾက၏။ ထိုေၾကာင့္ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ထိုအရပ္သည္ ဗရာာခခ်ိဳင့္ ဟူ၍ တြင္သတည္း။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ရန္သူတို႔အေပၚမွာ ဝမ္းေျမာက္ေသာ အခြင့္ကို ထာဝရ ဘုရား ေပးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေယာရွဖတ္သည္ ေရွးဦးစြာၾကြ၍ ယုဒျပည္သူ ေယရုရွလင္ ျမိဳ႕ သား အေပါင္းတုိ႔သည္ ဝမ္းေျမာက္ ေသာစိတ္ႏွင့္ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သို႔ ျပန္ သြား၍ ေစာင္းတေယာ တံပိုးကို တီးမႈတ္လ်က္ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕ ဗိမၼာန္ေတာ္သို႔ ေရာက္ လာၾက ၏။” (၂ရာခ်ဳပ္ ၂၀း၂၂-၂၈)

အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို သင္ကိုယ္တုိင္ ဖတ္ျပီးပါက သင္ကိုယ္တုိင္ ထုိဝတ္စံုမ်ားကို အားကိုး အသံုးျပဳရန္ တုိက္တြန္းျခင္ပါသည္။ ဆုေတာင္းျခင္းဝတ္စံု၊ တန္ခိုးေတာ္ကို ကိုးစားျခင္း ဝတ္စံု၊ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း ဝတ္စံု တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္တဖန္ သင္ကိုယ္တုိင္ ရင္ဆုိင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရပါ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ရမည္ကို သင္ကိုယ္တုိင္ သိထားပါ။

1.  ျပႆနာကို ဘုရားသခင္ထံ ယူေဆာင္လာပါ။ ( မစိုးရိမ္ႏွင့္)


2.  ျပႆနာကို သင္ကိုယ္တုိင္ မေျဖရွင္းပါႏွင့္။ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ေစာင့္ဆုိင္းပါ။ ( ျငိမ္ဝတ္စြာ ရပ္ေနၾက။)


3. အျပစ္မတင္ပါႏွင့္ ဝတ္ျပဳျခင္း ကိုးကြယ္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ။ (ကယ္တင္ျခင္းကို ၾကည့္ရႈေလာ့။)

ဘုရားသခင္က သူ၏ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္ႏွင့္ စိတ္ခ်မႈကို ေပးထားပါသည္။

ငါထာဝရဘုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတုိ႔ကို အစိုးရေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္၏။ ငါမတတ္ႏုိင္ေသာ အရာ တစ္စံုတစ္ခု ရွိလိမ့္မည္ေလာ။ (ေယယမိ ၃၂း၂၇)

ကိုယ္ေတာ္ကလည္း လူမတတ္ႏုိင္ေသာအမႈကို ဘုရားသခင္ တတ္ႏုိင္ေတာ္မူသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (လုကာ ၁၈း၂၇)

ဘုရားသခင္ တတ္ႏုိင္ေတာ္မမူေသာ အမႈမရွိ။ (လုကာ ၁း၃၇)

ဤႏႈတ္ခပတ္ေတာ္၏ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာ အျဖာျဖာသည္ ဖတ္ရႈသူ ယံုၾကည္သူတိုင္းအေပၚတြင္ ၾကြယ္ဝစြာ သက္ေရာက္ပါေစေသာ္။

ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ ေပးရာတြင္ ထားရွိရမည့္ စိတ္သေဘာ

ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖို႔သည္ ဓမၼေဟာင္း ကာလက ေဖာ္ျပ ခဲ့ေသာ အေၾကာင္း အရာ တစ္ခုျဖစ္ျပီး၊ ဓမၼသစ္ ကာလႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ယံုၾကည္သူအခ်ိဳ႕ ေျပာဆိုေနၾက သည္ကို ျမင္ေတြ႕ ၾကားသိေန ရပါသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ ကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအရာကို လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္ေန သူမ်ား ကိုပင္လွ်င္ ပညတ္ တရား၏ ေအာက္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ ရွိေနၾက ေၾကာင္း ေဟာေျပာ ေဝ ဖန္ေနၾက သည္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ အျမင္တစ္ခ်ိဳ႕ ကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ ေပးရန္ လိုအပ္ပါသနည္း။

က်မ္းစာမွ ေဖာ္ျပေသာ ဆယ္ဖုိ႔ တစ္ဖို႔ဆုိေသာ စကားလံုးကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါစို႔။ ေဟျဗဲဘာသာ စကားတြင္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ဟု ေခၚေသာ စကားလံုးသည္  ma`aser ဟု ေခၚျပီး ဘာသာျပန္ရေသာ္ တစ္ဆယ္ (၁၀) (သို႔မဟုတ္) ဆယ္ပုံတစ္ပုံ ဟု အဓိပၸါယ္ ရပါသည္။ ဓမၼသစ္ကာလတြင္ ထိုစကားလံုးကို ဂရိဘာသာစကားအားျဖင့္ “dekate” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

Vine's Expository Dictionary of New Testament Words.  ကို ေရးသားေသာ W. E. Vines သည္  ဆယ္ဖို႔ တစ္ဖုိ႔ ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ယခုကဲ့သို႔ ေရးသားထားပါသည္။  ေဟျဗဲ ၇း၄-၉ တြင္ ေမလခိေဇဒက္ မင္းၾကီး ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ေဖာ္ျပထားရာတြင္ (၁) အာျဗဟံသည္ ထိုမင္းၾကီး ေမလခိေဇဒက္ကို ဆယ္ဖုိ႔ တစ္ဖို႔ ေပးခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၄း၂၀)။ (၂) ထိုေမလခိေဇဒက္ သည္ ေလဝိအမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ထိုသူ ကိုယ္တိုင္က ဘုရားသခင္၏ ကတိေတာ္မ်ားကို ခံစားထားရသူ အာျဗဟံထံမွ ဆယ္ဖို႔ တစ္ဖုိ႔ကို ရယူခဲ့သည္ သာမက အာျဗဟံကို ေကာင္းၾကီးေပး ခဲ့ပါသည္။ (၃) ေသတတ္ေသာ ေလဝိလူတုိ႔သည္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ကို ရယူခံစား တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေမလခိေဇဒက္သည္ ေသသည္ဟူ၍ က်မ္းစာတြင္ မွတ္တမ္းမရွိခဲ့ေခ်။ (၄) အမွန္တကယ္တြင္ ေလဝိအမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ ကို အာျဗဟံအားျဖင့္ ေပးျပီးသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟူ ထုိက်မ္းပိုဒ္က ေဖာ္ျပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ကို အာျဗဟံ ေပးေသာအခ်ိန္က ေလဝိလူတို႔ သည္ အာျဗဟံ၏ ကိုယ္တြင္ ရွိေနသူဟု ထိုေဟျဗဲက်မ္းက ဆိုထားေလသည္” ဟု ေရးသား ေျပာဆိုခဲ့ဘူး ပါသည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို သင့္အားေျပာျပေသာေၾကာင့္ ျငီးေငြ႕မသြားေစခ်င္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သင့္ကို ေသခ်ာစြာ သိနားလည္ေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ အေျခခံအားျဖင့္ ေျပာ ဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻဦးက်မ္း မွ ၁၄ ခုေျမာက္ ေသာ အခန္းၾကီးကို ဖတ္လိုက္ပါ။ ပထမဦးဆံုး ဆယ္ဖုိ႔ တစ္ဖို႔ေပးေသာ အာျဗဟံ၏ အေၾကာင္းအရာကို သိႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ အာျဗဟံသည္ ထုိေဒသမွ ဘုရင္မ်ားႏွင့္ စစ္ျပိဳင္တုိက္ခိုက္ေသာအခါ သိမ္းယူရမိေသာ ပစၥည္းဥစၥာအမ်ားအျပားကို ရရွိခဲ့ပါ သည္။ ထိုအေျခအေနတြင္ ရွင္ဘုရင္ကိုယ္တုိင္က အာျဗဟံကို ၾကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳခဲ့သည္ကို အခန္းငယ္ (၁၈) တြင္ ဖတ္ရႈရပါ လိမ့္မည္။

အျမင့္ဆုံးေသာ ဘုရားသခင္၏ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္ေသာ ရွာလင္မင္း ၾကီး ေမလခိေဇဒက္သည္လည္း မုန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေဆာင္ခဲ့ျပီး လွ်င္ ေကာင္းကင္ေျမၾကီးအရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံအား ေကာင္းၾကီးေပးေတာ္မူပါေစေသာဟု အာျဗံကို ေကာင္း ၾကီးေပး၍ သင္၏ရန္သူတုိ႔ကို သင္၏လက္၌ အပ္ႏွံေတာ္မူေသာ အျမင့္ ဆံုးေသာ ဘုရားသခင္ လည္း မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္း ဟု ျမြတ္ဆို၏။ အာျဗံသည္လည္း ဥစၥာရွိမွ်တုိ႔ကို ထုိမင္းအား ဆယ္ဘို႔တစ္ဘို႔ လွဴေလ၏။ (ကမာၻဦး ၁၄း၁၈-၂၀)

အာျဗဟံ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ေပးေသာ ေမလခိေဇဒက္ဆိုသည္မွာ သမၼာက်မ္းစာက သတ္မွတ္သည္မွာ ခရစ္ေတာ္ အတန္း အစား တြင္ ပါဝင္ပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ေဟျဗဲ ၅း၆ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ

ထိုသို႔ႏွင့္ အညီက်မ္းစာတစ္ခ်က္လာသည္ကား သင္သည္ ေမလခိေဇဒက္ နည္းတူ ထာဝရ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္သည္ ဟု လာသတည္း။ (ေဟျဗဲ ၅း၆)

ဤအရာသည္ မွတ္သားထားဴရန္ အလြန္အေရးၾကီးေသာ သမၼာက်မ္းစာ ေဖာ္ျပခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး သမၼာက်မ္းစာတြင္ ပထမဦးဆံုး ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။  အေရးၾကီးသည္ဟု သတ္မွတ္ရသည့္အေၾကာင္းမွာ ပညတ္တရား မရွိေသးေသာ္လည္း ထံုးတမ္းစဥ္လာတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ တည္ရွိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ သည္။ ေမလခိေဇဒက္ကို ပထမဦးဆံုး ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ေပးခဲ့သည္မွာ ပညတ္တရား မေပၚထြန္းမွီ အႏွစ္ ၄၀၀ ခန္႔ ကတည္းက ျဖစ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိသည့္ ေမးခြန္းမွာ “ေမလခိေဇဒက္ကို ဆယ္ဖုိ႔တစ္ဖို႔ေပးရန္ အာျဗဟံကို မည္သူက ေျပာခဲ့ပါသနည္း”။ အာျဗဟံကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ က ေျပာဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ထိုက်မ္းပိုဒ္မ်ားကို ဖတ္ရႈေလ့လာေသာအခါ အာျဗဟံသည္ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည္ဟု အတင္းအက်ပ္ ဖိအားေပးခံရေသာေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ သင္စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ပညတ္တရားကို သြန္သင္ေဟာေျပာေပးမည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္စံု တစ္ေယာက္မွ် ထိုေနရာတြင္ ရွိေနပါသလား။ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ ဆႏၵႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားေပၚတြင္ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္သည့္အရာတစ္ခုမွာ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကို ဂုဏ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္း ျမတ္ႏုိးကိုးကြယ္မႈ ျပဳသည့္အခါ  ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အျမင့္ဆံုးေသာ ယဇ္ပေရာဟိတ္မင္းၾကီး ဟူသည့္ ေယရႈ ခရစ္ေတာ္ကဲ့သို႔ေသာ ေမလခိေဇဒက္အားျဖင့္ ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္း လုပ္ေဆာင္ ႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္မည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။ ထုိအေၾကာင္းအရာသည္ ပဋိညာဥ္တရားသစ္ကို ခံယူက်င့္သံုး ေနပါသည္ ဟူေသာ ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္ ခံယူက်င့္သံုးရန္ ေလ်ာ္ ကန္ညီညြတ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္မိပါသည္။

သခင္ေယရႈကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေျပာဆိုခဲ့သည္မွာ

 “သင္တုိ႔အဘ အာျဗဟံသည္ ငါၾကြလာမည့္ အခ်ိန္ကာလကို ေျမာ္ျမင္ျခင္း ငွါ အလြန္အလိုရွိ၏။ ျမင္ရေသာ အခါ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။”  (ေယာဟန္ ၈း၅၆)

အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရာတြင္ မည္သည့္ ဖိအားမွ် မရွိဘဲ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႏုိင္ခဲ့ ပါသည္။ ဘုရားသခင္က ထုိအေၾကာင္းအရာကို ေနာင္လာ ေနာက္သားမ်ား သိရွိႏုိင္ရန္ မွတ္တမ္းတစ္ ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားရွိခဲ့ဟန္ ရွိပါသည္။ အာျဗဟံသည္ ထိုသို႔ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ ေပး၍ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ၾကီးမားေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တစ္ခုအျဖစ္ မသတ္မွတ္ခဲ့ပါမူ ယခုကဲ့သို႔ ဓမၼသစ္၊ ဓမၼေဟာင္း က်မ္းစာမ်ားတြင္ ယခုကဲ့သို႔ အေရးတစ္ယူ ေရးသားေဖာ္ျပမည္ မဟုတ္ဟု ထင္ျမင္ ယူဆမိပါသည္။ ဘုရားသခင္ဘက္မွ အာျဗဟံ၏ ယခုကဲ့သို႔ ဆယ္ဘို႔ တစ္ဖို႔ ေပး၍ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္၍ ဂုဏ္ျပဳ ခ်ီးေျမွာက္မႈ လုပ္ေဆာင္ျခင္းအေပၚ ေက်နပ္အားရမႈ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာျဗဟံကို ပိုမို၍ ေကာင္းၾကီးမ်ားႏွင့္ ပတ္ရစ္မစခဲ့ပါသည္။

ေယာဟန္ခရစ္ဝင္က်မ္းတြင္ သခင္ေယရႈကိုယ္ေတာ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္မွာ

ကိုးကြယ္ေသာသူ မွန္သမွ်တုိ႔သည္ ခမည္းေတာ္ကို နံဝိညာဥ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ သစၥာႏွင့္ လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ရမည့္ အခ်ိန္ကာလသည္ လာ၍ ယခုပင္ ေရာက္လွ်က္ ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထုိသို႔ ကိုးကြယ္ေသာ သူတုိ႔ကို ခမည္းေတာ္သည္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။ (ေယာဟန္ ၄း၂၃)

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ လိုခ်င္ေသာ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္လိုပါက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အျပင္သ႑ာန္ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းက အေရးမၾကီးပါ။ စိတ္ဝိညာဥ္ထဲက ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ မႈျပဳရမည္ျဖစ္ျပီး သမၼာတရားကို အေျခခံျပီး ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရမည္သာျဖစ္သည္။ ထိုေမလခိေဇဒက္ ယဇ္ ပေရာဟိတ္ၾကီးႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ဆာလံက်မ္းမ်ား တြင္ ေဖၚျပထားသည္ကိုလည္း ၾကည့္ရႈလိုပါေသးသည္။

တန္ခိုးေတာ္ျပေသာ ေန႔ရက္ကာလ၌ ကိုေတာ္၏ လူတို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာ တန္ဆာကို ဆင္လ်က္ ၾကည္ညိဳေသာ ေစတနာစိတ္ရွိ၍ လူပ်ိဳေတာ္တုိ႔သည္ နံနက္ဝမ္းထဲက ထြက္ေသာ ဆီးႏွင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾက ပါလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားက သင္သည္ ေမလခိေဇဒက္နည္းတူ ထာဝရ ယဇ္ပေရာဟိတ္ျဖစ္သည္ဟု က်ိန္ဆို၍ ေနာက္တစ္ဖန္ စိတ္ေျပာင္းလဲျခင္း ရွိေတာ္မမူ။ လက်္ာေတာ္နားမွာ ရွိေသာ ဘုရားရွင္သည္ အမ်က္ေတာ္ အခ်ိန္ကာလ၌ ရွင္ဘုရင္တုိ႔ကို ဒဏ္ခတ္ ေတာ္မူမည္။ (ဆာလံ ၁၁၀း၃-၅)

အထက္က်မ္းစာထဲတြင္ ဘုရားသခင္ တန္းခိုးျပေသာ ေန႔ရက္အခါ ေရာက္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ လူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ စိတ္ေစနာအေလွ်ာက္ (မည္သူ၏ ေသြးေဆာင္မႈမွ်မရွိဘဲ စိတ္လိုလက္ရ) ဘုရားသခင္ထံ ေရာက္ရွိလာလိမ့္မည္ဟု ဆိုထားပါသည္။ ဤက်မ္းပိုဒ္သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း တြင္ေဖာ္ျပ ထားသည္ ေမလခိေဇဒက္ႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုအရာထဲမွာပင္ လြတ္လပ္စြာ စိတ္လိုလက္ရ ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း ထပ္မံ ေတြ႕ရွိရပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားသည္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္ စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ဝိညာဥ္ထဲက ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ ေနသူမ်ား ျဖစ္ဘုိ႔ လိုအပ္ပါသည္။ ေမလခိေဇဒက္ကို ေဖာ္ျပေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ားတြင္ ပညတ္တရားမရွိဘဲ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္မႈ ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနပါသည္။ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ပင္ ကားတုိင္ေပၚတြင္ လူတုိ႔အျပစ္ အတြက္ အသက္ကို စေတးခံေသာအခါ မည္သူတုိ႔၏ တုိက္တြန္းေသြးေဆာင္မႈ မပါဘဲ လြတ္လပ္စြာပင္ ထိုအမႈေတာ္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း ဖတ္ရႈ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုအရာသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ပုံသက္ေသ ျပဳ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ မ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား။

ေယရႈကိုယ္ေတာ္က မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္မွာ

ပညတၱိက်မ္း၊ အနာဂတၱိက်မ္းမ်ားကို ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါ ငါသည္ဟု မထင္ ၾကႏွင့္။ ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါ ငါလာသည္မဟုတ္။ ျပည့္စံုေစျခင္းငွါ ငါလာ သတည္း။ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမၾကီး မပ်က္စီးမွီ တိုင္ေအာင္ ပညတၱိက်မ္း၌ အငယ္ဆံုးေသာ စာလံုးဗိႏၶဳတစ္ လံုးမွ် ျပည့္စံုျခင္းသို႔  မေရာက္မွီ မပ်က္စီးရ။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကင္သူသည္။ အငယ္ဆုံးေသာ ပညတ္တစ္ခုကို ကိုယ္တုိင္က်ဴးလြန္၍ သူတစ္ပါးတုိ႔ အားလည္း ထုိ႔အတူ သြန္သင္၏။ ထုိသူသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္၌ အငယ္ဆံုေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္။ (မႆဲ ၅း၁၇-၁၉)

ခရစ္ေတာ္ ေယရႈသခင္ မိန္ေတာ္မူေသာ စကားေတာ္အရ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို ျပည့္စံုေစရန္ပင္ လာေရာက္သည္ဟု ေျပာထားပါသည္။ ထိုပညတ္ေတာ္မ်ားကို ယခုအခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၏ ႏွလံုးသား မ်ား ေပၚတြင္ ေရးသားထားသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုအရာသည္ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံစားျပီးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ပညတ္တရား အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္သြားျပီး၊ လွည့္ၾကည့္စရာ မလုိေတာ့ပါ ဟူ၍ မဆိုလိုပါ။  ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ေျမၾကီးေပၚတြင္ အသက္ရွင္ေနသ၍ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ အၾကံအစည္ေတာ္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ေနရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ရန္အတြက္ ဖိအားမပါ၊ အတင္းအက်ပ္ မဟုတ္ဘဲ မိမိ၏ စိတ္အလိုအတုိင္း အသက္ရွင္ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ပညတ္တရားေတြက ေတာ့ ရွိေနမည္သာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိအရာမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ဖိအားေပးဘို႔ မဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေသာ လမ္းမ်ားသည္ မွားေနသည္ (သို႔) မွန္ကန္သည္ စသည္ျဖင့္ သိရွိေစရန္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ခ်ီးမြမ္းရာတြင္ မိမိတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္ထဲက သမၼာတရား၏ လမ္းျပမႈမ်ားျဖင့္ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအရာသည္ ပိုမို ေကာင္းမြန္ေသာ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။

တမန္ေတာ္ ေယာဟန္က ေျပာသည္မွာ

အေၾကာင္းမူကား ပညတ္တရားေတာ္ကို ေမာရွည္ လက္တြင္ ေပးေတာ္ မူ၏။ ေက်းဇူးတရားႏွင့္ သစၥာတရားမူကား ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ျဖစ္သ တည္း။ (ေယာဟန္ ၁း၁၇)

ယခုေလာက္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ကို သင္ေသခ်ာစြာ ဖတ္ခဲ့ျပီဆိုပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း မ်ားသည္ မည္သည့္ ပညတ္တရားကိုမွ် အေျခမခံဘဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ စိတ္ႏွလံုးထဲက လြတ္လပ္စြာ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္မႈမ်ားသည္ က်မ္းစာႏွင့္ ညီညြတ္ေၾကာင္း သင္သိျမင္ႏုိင္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ယခုအခါ ပဋိညာဥ္သစ္ျဖစ္ေသာ ေက်းဇူးတရား ၏ လက္တြင္ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္သို႔ တစ္စိုက္မတ္မတ္ လိုက္ေလွ်ာက္အသက္ရွင္ႏုိင္ရန္ လြယ္ကူလွပါသည္။ အတင္းအက်ပ္ ဖိအားမ်ား ရွိမေနပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ပညတ္တရားက ကိုင္စြဲလႈပ္ရမ္းေနေသာ ရုပ္ေသးရုပ္ေလးမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သားသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ ပထမဆံုးေသာ ကမာၻဦးက်မ္းကို ဖတ္ျပီးေနာက္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔သည္ ပညတ္တရား မရွိမွီကတည္းက စတင္တည္ရွိေန သည္ကို ျမင္ေတြ႕နုိင္ေပမည္။ ထို႔နည္းတူ ပဋိညာဥ္ေဟာင္း၏ ေနာက္ဆံုးစာအုပ္ တြင္လည္း  ဆယ္ဖို႔တစ္ဖုိ႔ ေပးရန္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ အတင္းအက်ပ္မဟုတ္။ ေကာင္းၾကီး ေပးခ်င္ေသာ ဘုရားသခင္က ေကာင္းၾကီးမဂၤလာအတြက္ တုိက္တြန္းေျပာဆိုျခင္း တစ္ခုသာ ျဖစ္ေပသည္။ ဖိအားတစ္ခုအေနျဖင့္ အတင္းအက်ပ္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ပါဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ေနပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကို ဆံုးမသြန္သင္ သည့္အခါ သူတို႔၏ မာေက်ာေနေသာ ႏွလံုသားမ်ားကို အျပစ္ ေဖာ္ျပေျပာဆိုျပီး ဆံုးမေလ့ ရွိပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေျပာင္းလဲတတ္ပါသလား။ ႏႈတ္ ခပတ္ေတာ္သည္ မေန႔၊ ယေန႔၊ ေနာင္ကာလ မေျပာင္းမလဲေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ဝိညာဥ္ထဲက ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ေန ေသာသူမ်ား အေပၚတြင္ တစ္စံုတစ္ရာ ေျပာင္းလဲေသာ ႏွလံုသား ရွိမည္ဟု သင္ထင္ေနပါသလား။ မာလခိ က်မး္စာထဲမွ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ ဆယ္ဖို႔ တစ္ဖုိ႔ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ႏွလံုသား စိတ္ေနသေဘာထားမ်ား အေပၚတြင္ မ်ားစြာ အေျချပဳထားပါသည္။

မာလခိက်မ္းႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ဤေနရာတြင္ အမ်ားအျပား မေျပာလိုပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဤေဆာင္းပါးကို ရွည္လ်ားစြာ မေရးလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ မာလခိက်မ္း တစ္ေစာင္လံုး ကို ေသခ်ာစြာ ဖတ္ရႈေလ့လာပါရန္ သင့္ကို တိုက္တြန္းလိုပါသည္။

မာလခိ ၁း၂-၁၄ ကို ဖတ္ၾကည့္မည္ဆိုပါက ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားကို လြန္စြာ အမ်က္ေဒါသထြက္ အျပစ္ တင္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ထိုအရာသည္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ တစ္ခုတည္း သာမကပါ။ သူတို႔၏ စိတ္ေနသေဘာ ထားမ်ား အလြန္ဆိုးရြားေနသည္ကို အရွင္ျမတ္က ေဖာ္ျပေန ပါသည္။ သူတို႔၏ စိတ္ေန သေဘာထားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရာ တြင္ ေရာင္ျပန္ ဟတ္ေနသည္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ေနရ ပါသည္။ သင္ကိုယ္တုိင္ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္ကို ေလ့လာၾကည္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ကိုးကြယ္သည္ဟု ဆိုရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဘုရားသခင္အေပၚ ထားသည့္ စိတ္ေနသေဘာထားမ်ားက ေဖၚျပဖြင့္လွစ္ ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ ႏုိင္ ပါသည္။

မႆဲ ၁၅း၄-၇ တြင္ ေယရႈက ေျပာခဲ့သည္မွာ

“ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္ကား၊ မိဘာကို ရုိေသစြာျပဳေလာ့။ အၾကင္ သူသည္ မိဘကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မွား၏။ ထိုသူသည္ အေသသတ္ျခင္းကို ခံေစဟု လာသတည္း။ သင္တို႔မူကား၊ အၾကင္သူသည္ ကိုယ့္မိဘကို၊ သင္တုိ႔ အသံုးရႏုိင္သမွ်ေသာ ငါ၏ဥစၥာသည္ အလွဴဝတၳဳျဖစ္ေစဟု ဆို၏။ ထိုသူသည္ ကိုယ္မိဘကိုပင္ ရုိေသစြာမျပဳရဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ သင္တုိ႔သည္ အဆက္ဆက္ခံေသာ နည္းဥပေဒအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္ကို ပယ္ၾက၏။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာသူတို႔ ေဟရွာယ သည္ သင္တုိ႔ကို ရည္မွတ္လ်က္ ဤလူမ်ိဳးသည္ ႏႈတ္ႏွင့္ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ငါ့ကို ရုိေသၾက၏။ စိတ္ႏွလံုး မူကား ငါႏွင့္ ေဝးလွ၏။ (မႆဲ ၁၅း၄-၇)

အထက္ပါ က်မ္းပိုဒ္တြင္ လူတုိ႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို အဓိက ေဖာ္ျပေနသည္။ မိဘကို ရုိေသစြာျပဳပါ ဟု ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္က သြန္သင္ခ်က္အေပၚ အေပၚယံစိတ္ႏွလံုးက ရိုေသသလို၊ ခ်စ္သလို ေဖၚျပေနေသာ္ လည္း အမွန္တကယ္မခ်စ္။ မိခင္၊ ဖခင္မ်ားက တစ္စံုတစ္ရာကို သားသမီးမ်ားထံ ေတာင္းခံလာေသာအခါ ထုိသားသမီးက မိဘကို မေပးခ်င္သျဖင့္ “အေမ၊ အေဖ - ကၽြန္ေတာ္မွာ ရွိတဲ့ အဲဒီဥစၥာေလးကို ဘုရားသခင္ထံ လွဴထားပါတယ္” ဟု ေျပာဆိုတတ္သည္။ ထုိအခါ မိဘမ်ားက မေတာင္း ယူေတာ့ေခ်။ ထိုသို႔ျဖင့္ မိဘမ်ားကို ရုိေသဟန္ျပဳေနၾကေသာ္လည္း အမွန္တကယ္မဟုတ္ေခ်။ ဘုရားႏွင့္ ပတ္သတ္လာ လွ်င္လဲ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။ အေပၚယံက ရုိေသသလို ခ်စ္သလို၊ စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ ကိုးကြယ္ သေယာင္ ျပဳေနၾကေသာ္လည္း စိတ္ထဲက အမွန္တကယ္ မပါရွိၾကေခ်။ ဗိမၼာန္ေတာ္တြင္ ထည့္လွဴရမည့္ အလွဴ ေငြမ်ားကိုလည္း ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပႏွင့္ ျငင္းပယ္ေလ့ ရွိၾကသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ရုိေသ ေလးျမတ္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။

မာလခိက်မ္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ထိုသူတု႔ိသည္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ ထားရျခင္းကို အလြန္ စိတ္ပင္ပန္းစရာ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုဟု ထင္ျမင္ျပီး ထုိအရာကို ေဆာင္ရြက္ရန္ ၾကိဳးစားအားထုပ္မႈ မျပဳလုပ္ ၾကေတာ့ေပ။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္ကို ေပးရာတြင္ မက်န္းမာေသာ သိုး၊ က်ိဳးပဲ့ေနေသာ တိရစာၦန္မ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ခိုးယူထားေသာ အရာမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ေရာင္းမကုန္ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ မျပည္စံုေသာ အလွဴဝတၳဳမ်ားကို လည္းေကာင္း ဘုရားသခင္ကို ေပးျခင္းျဖင့္ သူတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးအေျခအေနမ်ားကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္ကို မာလခိတြင္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ေခတ္ကာလတြင္လည္း ေတြ႕ႏုိင္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔၏ စီးပြားေရး မွာ သူတုိ႔ကဲ့သို႔ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ မဟုတ္ေသာ္လည္း စိတ္ႏွလံုးမွာ မူကား သူတို႔ႏွင့္ အတူတူပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ လံုးဝခားနားမႈ မရွိၾကပါ။ ယေန႔ေခတ္ အသင္းေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ထုိကဲ့သို႔ အေျခအေနမ်ိဳးကို ရွိေနပါသည္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက “ထိုအရာေတြ (ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔) လုပ္ေဆာင္ရင္ ဘာအက်ိဳးရွိလို႔လဲ” ဟု ေတြးျမင္ ေနၾကသည္။ “အသက္တာတြင္ ပိုေကာင္းလာသည္မရွိ” ဟု ေတြးထင္ေနၾကသည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္မႈ ထိုလုပ္ေဆာင္မႈကို အႏွစ္သာရ မပါဘဲ အေပၚယံသာ လုပ္ေဆာင္ၾကေလေတာ့သည္။ ဘုရားကို အက်န္၊ အက်ိဳး၊ မျပည့္စံု ေသာအရာမ်ားကိုသာ ေပးၾကေလေတာ့သည္။ အခ်ိဳ႕က အမွန္တကယ္ ေပးလွဴၾက ေသာ္ လည္း မွားယြင္ေသာ စိတ္ႏွလံုး မ်ားျဖင့္သာ ေပးလွဴၾကေလေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရာတြင္ မိမိ၏ စိတ္သက္သာမႈႏွင့္ အေျခအေနကိုသာ စိတ္ကူးျပီး စိတ္လုပ္ေဆာင္ေလေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ကိုးကြယ္ရာဟူသမွ်သည္ မိမိ စိတ္သက္သာမႈထက္ ဘုရားသခင္ ၾကိဳက္ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ဘို႔ကို ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္သင့္သည္ မဟုတ္ပါလား။

မာလခိက်မ္း အခန္းၾကီး (၃)သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ပိုမိုရင္းႏွီး ကၽြမ္းဝင္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား ရွိပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာကို မည္ကဲ့သို႔ လက္ခံ ရယူရ မည္ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဘုရားသခင္က ဤေနရာတြင္ လက္ေတြ႕ဆန္ေသာ သေဘာျဖင့္ ေရး သား ေဖာ္ျပထား ပါသည္။ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာ တစ္ခုတည္းသာမက လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းမ်ားကိုလည္း ကြယ္ကာမႈျပဳကာ မဂၤလာရွိသူအျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္မည္ဟု ေဖာ္ျပ ေရးသားထားသည္မွာ အားရစရာ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ (မာလခိ ၃း၁၀-၁၂ ကိုဖတ္ၾကည့္ပါ။)

ဘုရားသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အမွန္တကယ္ ေကာင္းၾကီး မဂၤလာမ်ားကို ေပးသနားခ်င္ပါသည္။ ထိုေကာင္းၾကီး မဂၤလာသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ထုိက္တန္မႈပင္ မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ ေပး ခ်င္ပါသည္။

လုပ္ေဆာင္သင့္ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ ဝတၱရားမ်ား ရွိေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းေတာ္တြင္ ေလွ်ာက္လွမ္း မည္ ဆိုပါက ဘုရားသခင္ထံမွ အက်ိဳးရလဒ္မ်ား ရမည္မွာ မလႊဲမေသြ ျဖစ္ပါသည္။

ယခုဆက္လက္၍ ပဋိညာဥ္ေဟာင္းကို ဆက္လက္ၾကည့္ပါဦးမည္။ ပဋိညာဥ္ေဟာင္းသည္ ပဋိညာဥ္သစ္ႏွင့္ စပ္ဆက္မႈ ရွိေနကာ ထိုအရာမ်ားသည္ ပဋိညာဥ္သစ္၏ အရိပ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ယခု တရားေဟာရာ က်မ္း အခန္းၾကီး (၂၆) တစ္ခန္းလံုးကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။

တရားေဟာ ၂၆း၁-၁၁ ကိုဖတ္ၾကည္လွ်င္ မိမိတို႔ကို ေပးေတာ္မူေသာ ဂတိေတာ္ တိုင္းျပည္သို႔ ေရာက္လွ်င္ အဦးသီးေသာ အသီးကို နာမေတာ္တည္ရာ အရပ္သို႔ ယူေဆာင္လာရမည္ဟု ေဖၚျပပါရွိပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ယဇ္ပေရာဟိတ္ကို ထိုလွဴဘြယ္ ရာမ်ားကို ေပးရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ အခါတြင္ သခင္ေယရႈသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ယဇ္ပေရာ ဟိတ္အၾကီး ျဖစ္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

ေဟျဗဲ ၃း၁ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ

ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ေကာင္းကင္ဘံုႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ ေခၚဘိတ္ေတာ္ မူျခင္း ေက်းဇူးကို ခံရေသာသူ၊ သန္႔ရွင္းေသာ ညီအကိုတို႔ ငါတို႔ဝန္ခံေသာ တမန္ေတာ္ႏွငု့္ ယဇ္ပေရာဟိတ္မင္းတည္းဟူေသာ ေယရႈ၏အေၾကာင္း ကို ေစ့ေစ့ ဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ (ေဟျဗဲ ၃း၁)

ေယရႈသည္ ယဇ္ပေရာဟိတ္မင္းျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ျမတ္ႏုိးေသာ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္ က ေဖၚျပေနပါသည္။ ထိုသခင္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အဦးသီးေသာ အသီးအႏွံမ်ားျဖင့္ ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ လွဴဘြယ္ရာမ်ားကို ယဇ္ပေရာဟိတ္ထံ ယူေဆာင္ မလာမွီ ထိုသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ယဇ္ပေရာဟိတ္ ျဖစ္သည္ဟု ဝန္ခံၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ယခင္ကပင္ ထုိသခင္ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ဝန္ခံျပီး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါ သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သည္ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျခင္းျဖင့္ ထိုသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေၾကာင္း ကို ေၾကျငာသင့္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုကဲ့သို႔ ေပးလွဴနိင္သည္ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာမ်ားသည္ ထုိသခင္ထံမွ ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

တရားေဟာ ၂၆း၁၂-၁၅ ထိ ဖတ္ရႈလိုက္ေသာအခါ

ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ကို ဘုရားသခင္ထံ ယူေဆာင္လာေသာအခါ မိမိတို႔၏ ေပးလွဴမႈမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို မိန္႔ၾကားေတာ္မူ သည့္အတိုင္း နာခံမႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပရပါမည္ဟု ေရးသားထားပါသည္။ ထိုအရာကို လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မႈ ျပဳရန္လိုအပ္ပါ သည္။ စိတ္မသက္မသာျဖင့္ ျပဳရမည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မဟုတ္ပါ။

တရားေဟာ ၂၆း၁၆-၁၉ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ အခန္းငယ္ (၁၆) ကိုေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ပါ။ “ယခု စီရင္ထံုးဖြဲ႕သမွ်အတုိင္း က်င့္ရမည္ဟု သင္၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရ ဘုရား မွာထားေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ စိတ္ႏွလံုး အၾကြင္းမဲ့ က်င့္ေဆာင့္ရမည္” ဟုေရးသားထားပါသည္။ NIV က်မ္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ “Carefully observe them with all your heart and with all your soul” (ထိုအရာမ်ားကို ေသခ်ာစြာ ဂရုစိုက္၍ သင္၏ စိတ္ဝိညာဥ္ထဲက အၾကြင္းမဲ့ ေဆာင္ရြက္ရမည္) ဟုေဖၚျပထားသည္ကို ဖတ္ရပါသည္။ အေပၚယံ လုပ္ေဆာင္ရမည္မဟုတ္ပါ။ တာဝန္ ဝတၱရားအရ လုပ္ေဆာင္ရမည္မဟုတ္ပါ။ ပညတ္တရားအရ လုပ္ေဆာင္ရမည္မဟုတ္ပါ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရမည္ဆိုပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အထက္တြင္ ေဖၚျပ ရွင္းလင္းခဲ့ သကဲ့သို႔ပင္ မိမိ၏ သေဘာျဖင့္ စိတ္လိုလက္ရ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ  ေက်ေက် နပ္နပ္ ေပးရ မည္သာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ စိတ္ႏွလံုး အၾကြင္းမဲ့ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကိုသာ လုိခ်င္ပါသည္။ မာလခိက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ဘက္က ၾကည္မည္ ဆိုပါက အလြန္ဝမ္းနည္းဘြယ္ရာ အေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေနပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို အေပၚယံသာ လူၾကည့္ေကာင္းေအာင္သာ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ အမွန္တကယ္ စိတ္ထဲက လာေသာ အၾကြင္းမဲ့ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္မႈမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သင့္အသက္တာတြင္လည္း ထုိကဲ့သို႔ အေျခအေနမ်ိဳး မျဖစ္ေစရန္ ဂရု စိုက္၍ ေပးလွဴမႈမ်ား၊ ဆယ္ဘို႔ တစ္ဘို႔ ေပးျခင္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကပါ ရန္ ေမတၱာေရွ႕ ထားကာ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာ ၾကြယ္ဝစြာ ခံစားရရန္ ရည္ရြယ္လ်က္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ (အားလုံးအေပၚ တြင္ ဘုရားသခင္ ေကာင္းၾကီးေပးပါေစ။) အာမင္