အခြေပြုကျမ်း - ကမ္ဘာဦး ၂၂း၁-၁၉
နိဒါန်း
ယနေ့ ခရစ်ယာန်ကမ္ဘာတွင် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်း အကြောင်းကို သိရှိသူ အနည်းငယ်သာ ရှိပါလိမ့်မည်။ ချားလ်စတန်လေက တခါတုန်းက ပြောဘူးပါသည်။ ခရစ်ယာန်အများစု၊ အသင်းတော် အများစု သည် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်း အကြောင်းကို မသိကြပါ။ ကျွနု်ပ်တို့သည် အသင်းတော်သို့ သွား ပါသည်။ သို့သော် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုတော့ မပြုကြပါ။ ကျွနု်ပ်တို့သည် ဂုဏ်တော် သီချင်းများ သီဆိုကြသည်။ သို့သော် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုတော့ မပြုလုပ်ကြပါ။ ကျွနု်ပ်တို့သည် တရား ဒေသနာများကို နားထောင်ကြသည်။ သို့သော် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုများ ကိုတော့ မပြုလုပ်ကြပါ။ အထက်ပါ အချက်အလက် များသည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းတွင် ပါဝင် အရေးကြီးသော အရာများ ဖြစ်ကြပါ သည်။ သို့သော် ထိုအရာများသည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်နေသော အရာများ မဟုတ်ကြပါ။ ကျွနု်ပ်ဆိုလိုသည်မှာ သင်သည် အထက်ပါအရာများကို အားလုံး တတ်ကြွစွာ လုပ်ဆောင်နေသည့် တိုင်အောင် ထိုအရာများသည် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုများ မဟုတ်ကြပါ။ ထိုအရာများသည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်း၏ အစိတ်အပိုင်းများသာ ဖြစ် ကြပါသည်။ ကျွနု်ပ်တို့ ခရစ်ယာန်များသည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုများ အတွက် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်း ဆိုသည့် အဓိပ္ပါယ်ကို မှားယွင်းစွာ အနက်ဖွင့်ဆိုနေကြသည်။
သင်သည် တရား ဒေသနာများကို သော်လည်းကောင်း၊ အသင်းတော်၏ အစီအစဉ် များကို သော်လည်း ကောင်း၊ ဂုဏ်တော် သီချင်းများကို သော်လည်းကောင်း၊ ကြိုက်နှစ်သက်ကောင်း ကြိုက်နှစ်သက် ပါလိမ့်မည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်က ထိုအရာများကို ကြိုက်နှစ်သက် ပါသလား။ အသင်းတော်များ၏ အမှားအယွင်း တစ်ချက်မှာ အသင်းတော်၏ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းကို အချိန် ကန့်သတ် ထားလေ့ရှိသည်။ တစ်ပတ်တွင် တစ်နာရီ လောက်သာ ဖြစ်လေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အသင်းတော်သို့ လာရောက်သည်မှာ ဖျော်ဖြေပွဲ တစ်ခုကို လာရောက် လေ့လာ ကြည့်ရှုနေသော သဘောလောက်သာ ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်သည် အသင်းတော် တစ် ခုသို့ ရောက်သောအခါ ဖွင့်လှစ်မြင်ရသည့် အခြေအနေများမှာ အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော် သည် သင့်ကို နောက်မှီခုံတွင် သက်တောင့် သက်သာ ပျော်ရွှင်ဝမ်းမြောက်စွာ ရှိစေရန် သင့်အတွက် ပြင်ဆင် ထားသည်။ ထိုသူတို့သည် လာရောက်ချိန်တွင် သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး သူအတွက် အဆင်ပြေ ကောင်းမွန်လျှင် ကောင်းမွန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြ ပေလိမ့်မည်။ ကျွန်တော် တို့သည် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု အစီအစဉ် တစ်ခုလုံးကို သေချာ ပြန်လည် သုံးသပ် ကြည့်ကြပေလိမ့်မည်။ ကျွန်တော် တို့သည် ပရိတ်သတ် များအဖြစ် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရှုမြင်ကြပေလိမ့်မည်။ သင်းအုပ် ဆရာနှင့် အစီအစဉ် တွင် ပါဝင်ကြသူများကို ဖျော်ဖြေ တင်ဆက်သူများအဖြစ် ရှုမြင် သုံးသပ် ကြပေလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်က ပရိတ်သတ် တစ်ဦး ဖြစ်နိုင်ပါမလား။ ဤဝတ်ပြု ကိုးကွယ် ဖျော်ဖြေပွဲကြီးတွင် ပါဝင်နေကြသူများ အားလုံးသည် ကိုယ့်အတွက် လုပ်ဆောင်နေကြသည်။ ကိုယ့်အတွက်ဟု ခံစားနေကြသည်။ အမှန်တကယ် ဖြစ်နေခြင်း မဟုတ်ဟု ခံစားနေ တတ်ကြသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် မှန်ကန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းကို ဆောင်ရွက်လိုပါလျှင် ထိုအရာသည် ကျွန်တော်တို့အတွက် မဟုတ်ပါ။ ထိုအရာသည် ဘုရားသခင် အတွက်သာ ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်း သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုဆန္ဒနှင့် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ် နေရသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် မည်ကဲ့သို့ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရမည်ကို သင်ယူဘို့ လိုအပ်ပါသည်။
ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းဆိုသော စကားလုံးကို ကျမ်းစာထဲတွင် ပထမဦးဆုံးမြင်ရသည်မှာ ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၂၂း၅ တွင်ဖြစ်သည်။ ဤအပိုင်းတွင် ကျွန်တော်တို့သည် အာဗြဟံ အကြောင်းကို လေ့လာရမည်ဖြစ်သည်။ အာဗြဟံ သင်ပေးသောအရာများထဲမှ ကျွန်တော်တို့ သင်ယူရမည့်အရာများ ရှိနေပါသည်။
စစ်မှန်သောကိုးကွယ်ခြင်းတွင် ပါဝင်ရမည့်အရာများ
၁။ ဘုရားသခင်၏ ဖွင့်ပြခြင်း (အငယ် ၁-၂)
ဤနေရာတွင် အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရန်အတွက် ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်က မည်သို့ လုပ်ဆောင် ရမည်ကို ကိုယ်တော်တိုင် ဖွင့်ပြခြင်းကို ခံစားရသည်။ "သင်သည် အလွန်ချစ်သော တစ်ယောက် တည်းသော သားဣဇတ်ကို ယူ၍ မောရိပြည်သို့ သွားလော့။ ငါပြလတံ့သော တောင်ပေါ်မှာ သူ့ကို မီးရှို့ရာ ယဇ်ပြု၍ ပူဇော်လော့" ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (ကမ္ဘာ ၂၂း၂) စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်း တွင် ဘုရားသခင်၏ ဖွင့်ပြခြင်း ရှိရမည်။ ထိုနေရာတွင် မိမိဘာကြိုက်သည်၊ မကြိုက်သည်က အရေး မကြီးပါ။ ကိုယ်ရေးကိုတာများ၊ မိမိ စိတ်ဝင်စားသော အရာများက အရေးမကြီးပါ။ ဘုရားသခင်၏ ဖွင့်ပြခြင်းကသာ အရေးကြီး ပါသည်။ စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ သမ္မာကျမ်းစာကိုသာ အခြေပြု ရမည်။ တေးသီချင်းနှင့် ဂုဏ်တော် ချီးမွမ်းခြင်းများ သည်လည်းကောင်း၊ သက်သေခံခြင်းများ သည်လည်းကောင်း၊ ဆုတောင်းခြင်းများ သည်လည်းကောင်း၊ တရားဟောခြင်းများသည်လည်းကောင်း နှုတ်ခပတ်တော် သမ္မာ ကျမ်းစာနှင့် အညီ ဖြစ်ရမည်။ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းတွင် အဘယ်ကြောင့် နှုတ်ခပတ်တော်သည် မရှိမဖြစ် လိုအပ်ရပါ သနည်း။ ကျွန်တော်တို့ ကိုးကွယ်သော ဘုရားမှာ ကျွန်တော်တို့ စိတ်ထင်နှင့် ကိုးကွယ် နေသော ဘုရားမဟုတ်။ တနည်းအားဖြင့် ကျွန်တော်တို့၏ စိတ်ကူးထဲက ဘုရား မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်တို့သည် မိမိတို့ စိတ်ထင်သည့် အတိုင်း စီရင်ကိုးကွယ်၍ မရပါ။ ဘုရားသခင်သည် ခေတ်အဆက်ဆက်တွင် မိမိကိုယ်မိမိ မည်ကဲ့သို့ ဘုရားဖြစ်ကြောင်း ဖော်ထုပ်ဖွင့်ပြခဲ့သည်။ ထိုသို့ ကိုယ်တိုင်ဖေါ်ထုပ် ဖွင့်ပြရာ၌ မည်သည့်အရာကို ကြိုက်နှစ်သက်သည်၊ မည်သည့်အရာကို မုန်းတီးသည် အစရှိသဖြင့် ဖော်ပြခဲ့သည်။ ထိုသို့ ဖော်ပြသည့်အတိုင်း ကျွန်တော်တို့က ကိုးကွယ်ရမည် ဖြစ်သည်။
ဘော်လုံးသမား တစ်ယောက်သည် ဘော်လုံးထိန်းသိမ်းမှု ကျွမ်းကျင်လာရန်နှင့် ဂိုးများများ သွင်းနိုင်ရန် ပျင်းရိမှုမရှိဘဲ နေ့စဉ် လေ့ကျင့်ရသည်။ အဆိုတော် ဖြစ်ချင်သူ တစ်ဦးသည် သီချင်းသီဆိုမှု အဖြတ် အတောက် မှန်ကန်မှုရှိစေရန်နှင့် အသံကောင်းလာရန် လေ့ကျင့်မှု ပြုလုပ်ရသည်။ စစ်မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှု ပြုလုပ်လိုသူသည် ပျင်းရိမှုမရှိဘဲ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ခပတ်တော်က မည်ကဲ့သို့ ဖော်ပြ သွန်သင်ကြောင်း နေ့စဉ် ခံယူနိုင်ရန် ကျမ်းစာကို စေ့စေ့ကြည့်ရှု လေ့လာဖတ်ရှုရမည်ဖြစ်သည်။ သင်သည် တနင်္ဂနွေနေ့တွင် ဘုရားသခင် ထံမှ မည်သည့်အရာမျှ မျှော်လင့်ထားခြင်း လည်းမရှိ၊ သီချင်းဆိုခြင်းကို နားထောင်ရုံမျှသာ၊ သက်သေခံချက်ကို နားထောင်ရုံမျှသာ၊ တရားဟောချက်များကို နားထောင်ရုံမျှသာ ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဆိုပါက သင်သည် မှန်ကန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု မပြုလုပ်သေးပါဟု ကျွန်တော်ပြောလို ပါသည်။
၂။ အသက်တာပြင်ဆင်ခြင်း (အငယ် ၃)
"အာဗြဟံသည် နံနက်စောစောထ၍ မြည်းကို ကုန်းနှီးတင်ပြီးလျှင် မိမိသား၊ ဣဇတ်နှင့် ငယ်သား နှစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ မီးရှို့စရာ ထင်းကို ခွဲပြီးမှ၊ ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသော အရပ်သို့ ထသွားလေ၏။" (ကမ္ဘာ၂၂း၃)
ဘုရားသခင်ထံမှ အာဗြဟံသည် ဖွင့်ပြခြင်းကို လက်ခံရယူပြီးနောက် ချက်ခြင်းပင် နာခံမှုဖြင့် ပြင်ဆင် သည်ကို တွေ့ရမည်။ သူသည် တပည့်များကိုခေါ်ရသည်။ ထင်များရရန် ခွဲရသည်၊ ခြမ်းရသည်။ အဆင်ပြေသော ထင်းချောင်များကို ရွေးယူရသည်။ မီးကိုလည်း ယူရသည်။ လိုအပ်သမျှကို ပြင်ဆင်သည် ကိုတွေ့ရသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် အာဗြဟံကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ခပတ်တော်ကို ရလျှင်ရခြင်း မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုကို ပြုလုပ်ရန် ချက်ခြင်း ပြင်ဆင်သင့်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် ကျမ်းစာနှင့် အညီ ဝတ်ပြု နေသည် ဆိုဦးတော့ ပြင်ဆင်မှု မရှိလျှင်လည်း အချည်းအနှီးသာ ဖြစ်သည်။ ဘောလုံးသမား တစ်ဦးသည် ဘောလုံးကန်ဘို့ အမြဲပြင်ဆင်နေရသည်။ စိတ်ဓါတ်ရေးရာ၊ သက်လုံ ကောင်းမှု၊ ကျွမ်းကျင်မှု ရှိစေရန် ပြင်ဆင်နေရသည်။
နှုတ်ခပတ်တော်ကို နားထောင်ခြင်းသည် အသက်တာ ပြင်ဆင်ရန် ရည်ရွယ်ချက် ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သည့် နေရာသို့ သွားရန်အတွက် အာဗြဟံက ပြင်ဆင်သည်။ ကျွန်တော်တို့သည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မည့် အသင်းတော်သို့ မသွားမှီ အများအပြား ပြင်ဆင်စရာ ရှိသည်။ အလှူငွေထည့်စရာ ပြင်ဆင်ရ မည်။ သက်သေခံ လိုသူသည် သက်သေခံမည့် အချက်အလက်များကို ပြင်ဆင်ရသည်။ ဂုဏ်တော် ချီးမွမ်းလိုသူသည် ကြိုတင် သီချင်းတိုက်ရမည်။ နှုတ်ခပတ်တော် ဟောပြောမည့် သူသည်လည်း ကြိုတင်ပြင် ဆင်ရသည်။ အချို့ အသင်းတော်များတွင် ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု မရှိကြသည့် အတွက် သက်သေခံပါ ဆိုလျှင် သက်သေ ခံမည့်သူမရှိ။ အချို့က သက်သေခံသည်ဟု ပြောသော်လည်း ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု မရှိသောကြောင့် ပြောချင်ရာ ပြောနေ ကြသည်။ အချို့က တရားဟောနေသည် ဆိုသော်လည်း နှုတ်ခပတ်တော် မပါသော ဟောပြောချက်များသာ ကြားနေရသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုသူတို့၏ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုများသည် ဘုန်းတော် မထင်ရှားသည့်အပြင် မြင်ရသူများ အတွက် ကဲ့ရဲ့စရာ၊ ရှုံ့ချစရာသာ ဖြစ်နေကြတော့သည်။ နှလုံးသားမပါဘဲ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု ပြုနေကြ သောကြောင့် ဘာသာခြားများ လာရောက် လေ့လာလျှင်ပင် အထင်ကြီး လေးစားဘွယ် မရှိကြချေ။
၃။ လောကအရာများနှင့် ခွဲခွာရသည်။ (အငယ် ၅)
"ငယ်သား နှစ်ယောက်တို့အား၊ သင်တို့သည် ဤအရပ်၌ မြည်းနှင့် အတူရပ်နေကြလော့။ ငါသည် သားနှင့် အတူ ထိုအရပ်သို့သွား၍၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကို ပြုအံ့။ ထိုအမှုပြီးမှ သင်တို့ဆီသို့ ပြန်လာဦးမည်ဟု ဆိုလေ၏။" (ကမ္ဘာ ၂၂း၅)
ဘုရားသခင်၏ ဖွင့်ပြမှုကို နားမလည်သောသူများနှင့် အတူ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်၍မရခြေ၊ ထိုသူတို့နှင့် ခွဲခြားပြီး နေထိုင်ရပါသည်။ အာဗြဟံသည် နှုတ်ခပတ်တော်မသိသော တပည့်များနှင့်ခွဲခြားပြီး သွားခဲ့သည်ကို တွေ့မြင် နိုင်ပါသည်။ ထိုငယ်သား နှုတ်ခပတ်တော် မသိသောသူများကို ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မည့် နေရာသို့ ခေါ်မသွားပါ။ အပြစ် ရှိသောသူများ၏ တွေးခေါ်ပုံနှင့် ကယ်တင်ခြင်း ရရှိပြီးသော သူတို့၏ တွေးခေါ်ပုံ မတူညီကြပါ။ ထိုကြောင့် ထိုသူတို့နှင့် အတူတကွ တွဲ၍ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သော သူများအတွင် အခက်အခဲများ ရှိနေကြပါသည်။ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာတွင် ငွေကြေးများကို မေ့ထားလိုက်ပါ။ အလုပ်များကို နောက်မှာထား လိုက်ပါ။ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာတွင် အနှောက်အယှက် ဖြစ်မည့် အရာများကို မေ့ထားလိုက်ပါ။ မိမိကြိုက်နှစ် သက်သော အရာများကို မေ့ထားလိုက်ပြီး ဘုရားသခင် ကိုသာ မျက်မှောက်ပြုထားလိုက်ပါ။
တခါတုန်က တရားဟော အလွန်ကောင်းသည့် ဟင်နီရီ ဝါ့ဘီချာ ဆိုသည့် တရားဟော ဆရာကြီး လာရောက် လည်ပတ်မည့် သတင်းကို တမြို့လုံး ကြားသိကြပြီး ထိုဘုရားကျောင်းသို့ ရောက်ရှိ လာကြပါသည်။ သို့သော် အမှန်တကယ် တရားဟောမည့် အချိန် ရောက်သောအခါ တခြား ဆရာတစ်ဦးက တရားဟော လိုက်သောအခါ လူအချို့တို့သည် စိတ်ပျက်သွားကြပြီး ထပြန်ကြရန် ပြင်ဆင်ကြပါသည်။ ထိုအခါ တရားဟောမည့် သူလည်း အလွန် စိတ်ပျက်သွားပြီး ပြောလိုက်သည်မှာကား ဟင်နရီ ဝါ့ဘီချာ ကို လာရောက် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သော သူတို့ ပြန်နိုင်ပါသည်။ ဘုရားသခင်ကို ဆက်လက် ဝတ်ပြုကိုးကွယ် မည့်သူများ ဆက်လက် ထိုင်ပေးကြပါဟူ၍ ပြောလိုက်ပါသည်။
သင်ကြိုက်နှစ်သည့် တရားဟောဆရာထက် ဘုရားသခင်က ပိုအရေးကြီးသည်၊ သင်ကြိုက်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းကို ဦးဆောင်သည့် ခေါင်းဆောင် ( Worship Leader) ဖြစ်ချင်မှ ဖြစ်မည်။ ဘုရားသခင်သာ လျှင် ပိုမို အရေးကြီးပါသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ သင်းအုပ်ဆရာက ဟောပြောသော အရာသည် သင်မကြိုက်သည့် အကြောင်းအရာ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ မေ့ထားလိုက်ပါ။ မိမိအလို ဆန္ဒကို ဦးစားမပေးပါနှင့်။ သင်သည် ထိုအရာများကို ကြိုက်နှစ်သက်ပါလိမ့်မည်။ သို့သော်ထိုအရာများကို ဦးစားပေးရန်မဟုတ်ပါ။
မိမိတို့၏ ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်မှုအတွက် စနေနေ့ ညမှာ ကတည်းကပင် လောကအရာများနှင့် ခွဲခြားပြီး ပြင်ဆင် ထားရမည်။
၄။ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကြော်ငြာပေးရမည်။ (အငယ် ၈)
"အာဗြဟံက ငါ့သား၊ ယဇ်ရှို့စရာဘို့ သိုးသငယ်ကို ဘုရားသခင်သည် မိမိအဘို့ ပြင်ဆင်တော်မူလိမ့်မည်ဟု ဆိုလေ၏။ (ကမ္ဘာ ၂၂း၈)
အာဗြဟံသည် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာတွင် ယုံကြည်ခြင်း ပါဝင်သည်။ ဘုရားသခင် ပြင်ဆင်ပေးလိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်း ပါသည်။ ဘုရားသခင်က မည်ကဲ့သို့ အလုပ်လုပ်မည်ကို ကြိုတင် ခံစားပေးပြီး ယုံကြည်ခြင်း အပြည့်ဖြင့် ကြွေးကြော်ခဲ့သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ အမှုအရာများကို လေ့လာဘို့ လိုပါသည်။ ယုံကြည်ဘို့ လိုပါသည်။ ချီးမွမ်း ကိုးကွယ်ခြင်း ဆိုရာတွင် အပိုင်း (၂) ပိုင်းပါဝင်ပါသည်။ ချီမွမ်းခြင်း ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် အရာများကို ကြော်ငြာခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုးကွယ်ခြင်း ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် မည်သူဖြစ်သည်ကို ကြော်ငြာ နေခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် မကြာခင် ကာလက ဘုရားသခင် ကျွန်တော်တို့ကို မည်ကဲ့သို့ ကျေးဇူပြုခဲ့ကြောင်း ကြော်ငြာဘူးပါသလား။ ကျွန်တော်တို့ အသက်တာတွင် ဘုရားသခင်သည် မည်ကဲ့သို့ ကောင်းကြီးပေးမည်ကို အာဗြဟံကဲ့သို့ ယုံကြည်ခြင်း ရှိနေဘို့ လိုအပ်ပါသည်။ အာဗြဟံသည် သူလိုချင်သည့် အတိုင်း ရရှိခဲ့သောကြောင့် (အခန်းငယ် ၁၄) တွင် ထိုနေရာကို လိုအပ်သမျှ ထောက်ပံ့ပေးသော အရှင်ဟူ၍ ကြော်ငြာပေးခဲ့ပါသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံသည် သူလိုချင်သည့် အရာများကို သူယုံကြည် ကြော်ငြာခဲ့သည့်အတိုင်း ရရှိခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။
၅။ ဘုရားသခင်ကို ဆက်ကပ်ရမည်။ (အငယ် ၉-၁၀)
ထိုသို့ နှစ်ယောက် အတူတူသွား၍ ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူသော အရပ်သို့ ရောက်ကြသောအခါ အာဗြဟံ သည် ယဇ်ပလ္လင်ကိုတည်၍ ထင်းကို ခင်းပြီးလျှင်၊ သားဣဇတ်ကို ချည်နှောင်၍ ယဇ်ပလ္လင်၌ ထင်းပေါ်မှာ တင်ထား၏။ မိမိလက်ကို ဆန့်၍ သားကို သတ်ခြင်းငှါ ထားကို ကိုင်ယူလေ၏။ (ကမ္ဘာ ၂၂း၉-၁၀)
အာဗြဟံသည် တစ်ဦးတည်းသောသား ဣဇတ်ကို ဘုရားသခင်ထံ ဆက်ကပ်ခဲ့ပါသည်။ သူ့ထံတွင် သား (၁၂) ယောက်မရှိပါ။ တစ်ဦးတည်းသော သားကို ဆက်ကပ်ခဲ့ပါသည်။ ဘုရားသခင်က ကတိ ပေးထားသော သားဖြစ်ပါသည်။ ထိုသားအားဖြင့် မိမိ၏ အဆက် အနွယ်ကိုလည်း ပွားများစေမည်၊ လူမျိုးကြီး ဖြစ်စေရ မည်ဟု ကတိ ရထားသူလည်း ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော်လည်း အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်ကို အလုံးစုံ ဆပ်ကပ်ထားသည်။ မိမိတွင် ဘာမျှ မရှိလျှင်လည်း ကိစ္စမရှိ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ခပတ်တော်ကို ဦးစားပေးမည်။ အသက်တာကို ဆက်ကပ်မည်။ အာဗြဟံသည် နှုတ်ဖြင့် သက်သက်သာ ဆက်ကပ်သူမဟုတ်။ မိမိဓါးကို လက်ဖြင့် မြှောက်လိုက်ပြီး အမှန်တကယ် သတ်ရန် လုပ်ဆောင်သည်။ ဝတ်ပြုကိုးကွယ် သည်ဆိုရာ၌ အမှန်တကယ် အဖိုးအခ ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ စစ်မှန် သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းတွင် မိမိ၏ အကောင်းဆုံး အရာကို ဘုရား သခင်အတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ပေးဆပ်သင့်ပါသည်။
စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းတွင် ရရှိခံစားခဲ့ရသည် အကျိုးရလဒ်
၁။ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ပြန်လည်သိမ်းဆည်းခြင်း။ (အခန်းငယ် ၁၂)
ထိုလုလင်ကို မထိမခိုက်နှင့်။ အလျှင်မပြုနှင့်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သည်ဟု ယခုငါသိ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်၏သား သင်၌တစ်ယောက်တည်းသောသားကို ငါတောင်း၍ သင်သည် ငါ့ကို မငြင်းဟု မိန့်တော်မူ၏။ (ကမ္ဘာ ၂၂း၁၂)
ကျွန်တော်တို့သည် အထက်တွင် အမှတ် (၁)မှ အမှတ် (၆) အထိ လေ့လာခဲ့ရာတွင် စစ်မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းတွင် လိုအပ်သောအရာများကို လေ့လာ သုံးသပ်ခဲ့ကြသည်။ အထက်ပါ အတိုင်း အဆင့်ဆင့် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာတွင် နောက်ဆုံး၌ ဘုရားသခင်က ပေးသော ကောင်းကြီး မင်္ဂလာကို ပြန်လည် သိမ်းပိုက် ခွင့် ရရှိခဲ့သည်ကို တွေ့ရပါသည်။ လိုအပ်သော သိုးထီး တစ်ကောင်ကိုပါ အဆစ်ထပ်မံ ရရှိခဲ့သည် မဟုတ် ပါလော။ ထိုအခြေအနေကို ခံစားကြည့်ပါ။ အာဗြဟံသည် အလွန် ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ခံစားရမည်မှာ ဧကန် အမှန်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းဖြင့် အမှန်တကယ် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်နေပါက နောက်ဆုံးတွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ပြန်လည် သိမ်းဆည်းရသည်။ ဘုရားသခင်ထံမှ ကောင်ကြီးများကို သိမ်းဆည်း ရပါသည်။ ဣဇတ်သည် သူ၏ ဘခင်ကို ပြန်လည် သိမ်းဆည် နိုင်ခဲ့သလို အာဗြဟံ သည်လည်း သားကို ပြန်လည် ထွေးပိုက်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ သားအဖ နှစ်ဦးစလုံးသည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းများကို ခံစားရသည် သာမက ထိုသူနှစ်ဦးစလုံးတွင် ယုံကြည်ခြင်းကို ပိုမိုတိုးပွားစေခဲ့ပါသည်။
၆။ ကျွန်တော်တို့အတွက် ထားရှိသော ကတိတော်ကို အတည်ပြုပေးခြင်း။ (အခန်းငယ် ၁၇-၁၈)
ငါသည် သင့်အား အစဉ်အမြဲ ကောင်းကြီးပေးမည်။ သင်၏ အမျိုးအနွယ်ကိုလည်း ကောင်းကင်ကြယ်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း၊ သမုဒ္ဒရာ သဲလုံးကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ အစဉ်အမြဲ ပွားများစေမည်။ သင်၏ အမျိုးအနွယ်သည် ရန်သူတို့၏ မြို့များကို အစိုးရလိမ့်မည်။ သင်၏ အမျိုးအနွယ်အားဖြင့် လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းကြီး မင်္ဂလာကို ခံရကြလိမ့်ဟု ငါ၏စကားကို သင်နားထောင်သောကြောင့် ငါသည် ကိုယ်ကိုကိုယ် တိုင်တည်၍ ကျိန်ဆို၏ဟု ထာဝရဘုရား၏ အမိန့်တော်ကို ဆင့်ဆိုလေ၏။ (ကမ္ဘာ ၂၂း၁၇-၁၈)
အာဗြဟံသည် မူလအစက ရရှိထားသော ကတိတော်ကို အလျှင်အမြန် ဖြည့်ဆည်းပေးရန် ဘုရားသခင် ဘက်က ပြင်ဆင် လေတော့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သော အာဗြဟံကို ကောင်းကြီး ပေးမည် ဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြု ကြော်ငြာ ပေးခဲ့လေသည်။ အထက်တွင် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သော အခြေခံ အချက်များကြောင့် အာဗြဟံသည် ကောင်းကြီး မင်္ဂလာကို ခံစားရသည်ဟု ယုံကြည်ပါသည်။ အကယ်၍ သင်သည် ယုံကြည်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း ခံစားသင့်သော ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ တစ်စုံတစ်ရာကို ခံစားရမှု မရှိသေးလျှင် သင်၏ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု အခြေခံကို ပြန်လည် သုံးသပ် ရမည်ဖြစ်သည်။
နိဂုံး
ဤတရားဟောချက်သည် ခေတ်ကာလ အဆက်ဆက်တွင် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာတွင် ပုံမှန် ဘုရားကျောင်းတွင် သွားရောက် ထိုင်နေရုံနှင့် လုံလောက်ပြီဟု ထင်နေသူများ အတွက် ရည်ရွယ် ရေးသားပါသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်သူ တစ်ဦးအဖြစ် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းတွင် ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း မည်သည့် ထူးခြားချက်မျှ မခံစား၇သေး ဟုဆိုလျှင် အာဗြဟံကဲ့သို့ စစ်မှန်သော ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းဖြင့် ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ခြင်းတွင် ပါဝင်မှုပြုကြပါရန် တိုက်တွန်း ဝေငှလိုက်ရပါသည်။
နာမတော်မြတ်၌
Rev. ဦးမင်းလွင်
https://www.4shared.com/s/fFliAPfWbee
