ဧ၀ံေဂလိတရားေဟာဆရာ မာကု (Mark)သည္ က်မ္းစာထဲတြင္ ေတြ႕ရ ေသာ ဗာနဗ၏ တူျဖစ္သည္။ သူ၏ မိခင္ သည္ ယံုၾကည္ျခင္းတရားကို မလြတ္တမ္း စြဲကိုင္ထားသူျဖစ္သည္။ သူမ၏ ေနအိမ္ကို အသင္းေတာ္ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ ရာတြင္ ၾကိဳက္သလို အသံုးျပဳရန္ ေပးအပ္ထားသူျဖစ္သည္ (တမန္ ၁၂း၁၂၊ ေကာ ၄း၁၀) သူမ၏ ယံုၾကည္ျခင္း တရားကို သားျဖစ္သူ မာကုက ဆက္လက္၍ လက္ဆင့္ကမ္း ခံယူကာ အမႈေတာ္ျမတ္တြင္ အသက္တာ ကို ဆက္ကပ္ခဲ့ သည္။ မာကုသည္ ေပါလုႏွင့္ ဗာနဗ တို႔၏ ဧ၀ံေဂလိ ခရီးစဥ္ မ်ားတြင္ လိုက္ပါခဲ့ျပီး ပံပုလိျပည္သို႔ သြားမည့္ ခရီးစဥ္၌ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕သို႔ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ သြားခဲ့သည္။ (တမန္ ၁၂း၂၀၊ ၁၃း၁၃)
ေနာက္အတန္ငယ္ၾကာေသာအခါ တမန္ေတာ္ၾကီး ရွင္ေပါလုက ေကာေလာသဲ အသင္းေတာ္တြင္ အမႈေတာ္ေဆာင္ တစ္ဦး အျဖစ္ လက္ခံေပးပါရန္ အသင္းေတာ္သို႔ ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ မာကု၏ ရုိးက်ိဳးမႈႏွင့္ ကူညီတတ္မႈတို႔ေၾကာင့္ ရွင္ေပါလု အတြက္ အားကိုးေလာက္ေသာသူ တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ျပီ မိမိထံသို႔ ေခၚေဆာင္လာပါရန္ တိေမာေသ ကို ေျပာဆို မွာၾကားခဲ့သည္ (ေကာ ၄း၁၀၊ ၂တိ ၄း၁၁) မာကုသည္ တမန္ေတာ္ၾကီး ရွင္ေပါလု ေထာင္က်စဥ္ က ေပါလုကို သစၥာရွိစြာ ကူညီမစခဲ့ေသာသူ ျဖစ္သည္။တမန္ေတာ္ၾကီး ေပတရု ေရးသားေသာ ရွင္ေပတရု ၾသ၀ါဒစာ ပထမေစာင္ ၅း၁၃ တြင္ မာကုကို ေပတရုက "ငါ့သား"ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ေခၚဆိုျခင္းကို ၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ မာကုသည္ ေပတရု၏ ေဟာၾကား သြန္သင္မႈမ်ား အားျဖင့္ အသက္တာ ေျပာင္းလဲသြား ခဲ့သည္ဟု အခိုင္အမာ ယူဆ ႏုိင္ပါသည။ သို႔မဟုတ္ ေပတရု၏ လက္ရင္း တပည့္၊ ဘာသာျပန္ ဆရာ၊ ေပတရု၏ ေျပာဆိုခ်က္အရ ရွင္မာကုက်မ္းကို ေရးသားခဲ့သူဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။ အသင္းေတာ္ ေခတ္ဦးက ဖခင္ၾကီးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဂ်ရုန္း (Jerome) ကလည္း "ေပတရု၏ တပည့္ မာကုသည္ ေရာမျမိဳ႕မွ ယံုၾကည္သူ မ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ခရစ္၀င္က်မ္း တစ္ခုကို ေပတရုထံမွ ၾကားနာခဲ့သည့္ အတုိင္း ေရးသားခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းကို ေပတရုက ျပန္လည္ စစ္ေဆးခဲ့ျပီး သေဘာ တူညီခ်က္ျဖင့္ အသင္းေတာ္၌ ဖတ္ရႈ ေလ့လာရန္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ မာကုကို အီဂ်စ္ႏုိင္ငံတြင္ သာသနာျပဳရန္ ေပတရုက ေစလႊတ္လိုက္သည္။ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ သြားရာလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ဖရြယ္လ္ ျပည္နယ္၏ ျမိဳ႕ေတာ္ အကြိဳင္လီယာ ကို ျဖတ္သန္း ျပီး သြားခဲ့ေသာ ခရီးစဥ္တြင္ ေဟာေျပာသြန္သင္ခဲ့ရာ လူမ်ားစြာ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ခရစ္ေတာ္ ကို ယံုၾကည္ လက္ခံၾကေသာ ထိုေနရာ အတြက္ ဟာမဂိုးရ (Hermagoras) ကို သင္းအုပ္ ဆရာအျဖစ္ ခန္႔အပ္ ခဲ့ေလသည္။
ထိုေနာက္ မာကုသည္ အာဖရိက တိုက္သို႔ ခရီးျပဳခဲ့ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ မာရ္ေမာရီကာ၊ အမ္ေမာနီကာ ႏွင့္ ပင္တာေပါလစ္ ျမိဳ႕မ်ားတြင္ သတင္းေကာင္းကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစခဲ့ျပီးေနာက္ အလက္ဇျႏၵားျမိဳ႕တြင္ (၄၈) ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေနထိုင္ သာသနာျပဳခဲ့သည္။ ထိုျမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ကာလအတြင္း အေၾကာက္တရား မရွိဘဲ ရဲရင့္စြာ ေဟာေျပာခဲ့သည္။ ထိုျမိဳ႕မွာပင္ ခရစ္ယာန္ တို႔၏ မာတုရအျဖစ္ အသတ္ခံရ ကာ ေသဆံုး သြားခဲ့သည္။
ထိုျမိဳ႕တြင္ မာကု၏ ယံုၾကည္ျခင္း တရားေၾကာင့္ အသတ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း အသင္းေတာ္ ေခတ္ဦး ဖခင္ၾကီး တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂေလးရွက္စ္ (Gelasius) အပါအ၀င္ သမိုင္းဆရာ အမ်ားအျပားက သူအေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားထား ခဲ့ေလသည္။
မာကုအား ေပတရုက အီဂ်စ္ႏုိင္ငံသို႔ ေစလႊတ္ခဲ့ရာ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္ သမၼာတရားကို ရဲရင့္မႈ အျပည့္ျဖင့္ သစၥာရွိစြာ ေဟာေျပာ ေ၀ငွခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ အီဂ်စ္တြင္ ရွိေသာ အလက္ဇျႏၵားျမိဳ႕တြင္ မိမိ၏ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေဟာေျပာေ၀ငွျပိး အေသခံရေသာသူ မရွိေသး ေၾကာင္း ဂရိဘာသာ ႏွင့္ လက္တင္ဘာသာ တုိ႔ျဖင့္ ေရးသားထားေသာ သမိုင္း စာအုပ္ မ်ားအရ သိရသည္။ ထိုသမိုင္းစာ အုပ္မ်ားအရ ရွင္မာကု အေသသတ္ ျခင္း ခံခဲ့ရ ေၾကာင္းကို ေအာက္ပါအတိုင္းေရးသားထားၾကသည္။
နီရုိး ဘုရင္ (Nero)၏ သက္တမ္း (၈) ႏွစ္အေရာက္တြင္ ပႆခါ ပြဲေတာ္အခ်ိ္န္၌ အလက္ ဇျႏၵားျမိဳ႕ အသင္းေတာ္တြင္ ရွင္မာကုက သခင္ခရစ္ေတာ္၏ ပင္းထန္ေသာ နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာ မ်ားျဖင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ျပီးေနာက္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္လာေၾကာင္း ေဟာေျပာၾကား ခဲ့သည္။ ထိုေဟာေျပာသံကို ၾကားခဲ့ၾကေသာ မယံုၾကည္သူ ယဇ္ပေရာဟိတ္ႏွင့္ လူထုၾကီးက သူ႔ကို ဖမ္းဆီးျပီး ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ တုပ္ေႏွာင္ ထားခဲ့ၾကသည္။ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ ေနၾကေသာ ပရိတ္သတ္၏ ေရွ႕မွ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆြဲယူ ေခၚထုပ္သြားခဲ့ၾကသည္။ သူ႕ကို ျမိဳ႕ျပင္အထိ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေခၚထုပ္ခဲ့ၾက ျပီးေနာက္ ေက်ာက္ခဲမ်ားျဖင့္ ေသသည္အထိ ပစ္ေပါက္ခဲ့ ၾက သည္။မာကု၏ ခႏၶာကိုယ္မွ အသားစမ်ားက ေက်ာက္ခဲမ်ားတြင္ ေစးကပ္ေနခဲ့ျပီး ေျမၾကီးေပၚ တြင္လည္း ေသြးအိုင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ကယ္တင္ရွင္ ခရစ္ေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ မိမိ၀ိညာဥ္ကို ဘုရားသခင္ထံတြင္ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံခဲ့ျပီး အသက္ထြက္ ေသဆံုး သြားခဲ့ ေလသည္။
အျခားေသာ သမိုင္းဆရာ တစ္ဦးကလည္း ဤကဲ့သို႔ပင္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ မာကုအား လူမဆန္ေအာင္ ၾကမ္းတမ္းစြာျဖင့္ လမ္းမၾကီး တစ္ေလွ်ာက္ ဆြဲေခၚရင္း ရုိက္ပုတ္ ေလွာင္ေျပာင္ ခဲ့ၾကသည္။ မာကု၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေသြးမထြက္သည့္ ေနရာဟူ၍ မရွိေခ်။ သူ႔ကို ေထာင္တံခါးမွ ေထာင္ထဲသို႔ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဖိတြန္းခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေထာင္ထဲမွ ျပန္လည္ထုပ္ယူျပီးေနာက္ "ဘူခူလီ" အရပ္သို႔ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆြဲေခၚထုပ္သြားၾကရင္း "ဒီကၽြဲ ရုိင္းၾကီးကို ကၽြဲတင္းကုတ္ကို ပို႔ၾကရေအာင္" ဟု ရင့္သီးစြာ ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေသဆံုး သြားျပီးသည့္ တိုင္ေအာင္ လက္စလက္န ေျဖာက္ဖ်က္ရန္ မီးရႈိ႕ပစ္ရန္ ျပင္ဆင္ ၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေလျပင္း မုန္တိုင္း တုိက္ခတ္လာခဲ့ျပီး သူတို႔၏ ဆႏၵအတိုင္း မလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ၾကေခ်။ ထိုအခ်ိန္ မွသာ ခရစ္ယာန္ မ်ားက သူ၏ ခႏၶာ အေလာင္းကို ယူေဆာင္ကာ ေျမျမဳပ္ သျဂိဳဟ္ ခဲ့ၾကသည္။ ထိုေန႔ရက္မွာ နီရုိးဘုရင္၏ နန္သက္ ရွစ္ႏွစ္ေျမာက္ ခရစ္သကၠရဇ္ ၆၄ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၂၁ ရက္ေန႔ ျဖစ္ေၾကာင္း လူအမ်ား က သေဘာတူ ယံုၾကည္လက္ခံထားၾကေလသည္။
Thieleman J. van Braght ေရးသားေသာ The Bloody Theater (or) Martyrs Mirror of the Defenseless Christians စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပပါသည္။
