“ေကာင္းေသာတုိက္လွန္ျခင္းကို ငါျပဳၿပီ။ ေျပးရေသာလမ္းကို အဆံုးတိုင္ေအာင္ ေျပးၿပီ။ ယံုၾကည္ျခင္းတရားကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီ” (၂တိ ၄း၇)
”သူတုိ႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏ ဓမၼဆရာ ျဖစ္ၾကသေလာ။ ငါသည္ အထူးသျဖင့္ ျဖစ္၏ဟု သူရူးကဲ့သို႔ ဆိုရ၏။ ပင္ပန္းစြာ အမႈကို အထူးသျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာသူ၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ ေထာင္ထဲ၌ ေလွာင္ထားျခင္းကို အထူး သျဖင့္ ခံရေသာသူ၊ ေသေဘးႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုေသာ သူျဖစ္၏။ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ယုဒလူတုိ႔ လက္တြင္ ဒဏ္ခ်က္ ေလးဆယ္တခုယုတ္ ငါခံခဲ့ရၿပီ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိမ္လံုးႏွင့္ ရိုက္ျခင္းကို၄င္း၊ တႀကိမ္ခဲႏွင့္ ပစ္ျခင္းကို၄င္း၊ ငါခံရၿပီ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ သေဘာၤပ်က္ျခင္းကို ခံရၿပီ။ တေန႔ႏွင့္ တညဥ့္ ပတ္လံုး ပင္လယ္ထဲမွာ ေနရၿပီ။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ၿပီ။ ျမစ္ကို ကူးေသာေဘး၊ ထားျပတိုက္ ေသာ ေဘး၊ အမ်ဳိးသားခ်င္း ျပဳေသာေဘး၊ တပါး အမ်ဳိးသား ျပဳေသာေဘး၊ ၿမိဳ႕ရြာ၌ ေရာက္ေသာေဘး၊ ေတာ၌ ေရာက္ေသာေဘး၊ ပင္လယ္ေဘး၊ ညီအစ္ကို ျဖစ္ေယာင္ေဆာင္ေသာ သူတို႔ ျပဳေသာေဘး၊ ဤေဘးမ်ားကို ငါေတြ႕ခဲ႔ၿပီ။ ပင္းပန္းစြာအမႈေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ အႀကိမ္မ်ားစြာ မအိပ္ဘဲ ေစာင့္ေနျခင္း၊ မြတ္သိပ္ျခင္း၊ ေရငတ္ျခင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ အစာေရွာင္ျခင္း၊ အခ်မ္းအေအး ခံရျခင္း၊ အ၀တ္ အခ်ည္းစည္း ရွိျခင္း၊ ဤဆင္းရဲျခင္း မ်ားကို ငါခံခဲ့ၿပီ။” (၂ေကာ ၁၁း၂၃-၂၇)
သူ၏ အသက္တာတြင္ ခက္ခဲမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ရခဲ့ေသာ္လည္း မေလွ်ာ့ေသာ ဇြဲလံု႔လ အားျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ခဲ့ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ သစၥာရွိျခင္းကို ျပသႏိုင္ခဲ့သည္။ သူ၏ အသက္တာ၌ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သူ႔အေပၚ နားလည္မႈ လြဲျခင္း၊ လွည့္ဖ်ား သစၥာေဖာက္ျခင္း၊ အသက္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း စသည့္အမႈအရာမ်ားကို ေတြ႕ႀကံဳခံစားရေစကာမူ ဘုရားသခင္ အေပၚ၌ ထားရွိေသာ သူ၏ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ ပို၍ နက္ရႈိင္း လာခဲ့ပါသည္။ သူ၏အသက္တာ၊ သူ၏ ဆက္ကပ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ သာသနာ လုပ္ငန္းမ်ား၌ ဘုရားရွင္လမ္းျပျခင္း၊ မစျခင္း၊ ကြယ္ကာျခင္း စသည့္အရာမ်ားကိုလည္း သိရွိရပါသည္။ ရွင္ေပါလု၏ အသက္တာ၌ ေတြ႕ရွိရေသာ အဓိက က်သည့္လ်ဴိ႕၀ွက္ခ်က္မွာ ဘုရားသခင္အား မိမိဘ၀၏ အခ်ဳပ္အျခာ၊ အရင္းအျမစ္၊ ခိုလႈံ ကိုးစား ထိုက္ေသာ အရွင္အျဖစ္ အၿမဲမ်က္ေမွက္ျပဳကာ အသက္ရွင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူမိတ္ေဆြ၊ ဘုရားသခင္၌ ထားရွိေသာ သင္၏ယံုၾကည္ျခင္း၊ ကိုးစားျခင္းသည္ ရွင္ေပါလုအား သင္၏စံျပပုဂၢိဳလ္ အျဖစ္ထား ရွိကာ သင္၏အသက္တာ၌ထားရွိေသာ ဘုရားသခင္၏အႀကံအစည္ေတာ္ကို ထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေစျခင္းအားျဖင့္ ရွင္ေပါလု ကဲ့သို႔”ေကာင္းစြာေသာ တိုက္လွန္ျခင္းကို ငါျပဳၿပီ။ ေျပးရေသာလမ္းကို အဆံုးတိုင္ေအာင္ ေျပးၿပီ။ ယံုၾကည္ျခင္း တရားကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီ” (၂တိ ၄း၇)။ ဟု မိမိ၏ပံုသက္ေသကို ထားခဲ့ၾကပါစို႔လားဟု ဆႏၵျပဳကာ တိုက္တြန္းစိန္ေခၚလိုက္ပါသည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုပ္ စိန္ေခၚသံ မဂၢဇင္းမွ ဆရာေပါဇံ၏ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ကူယူေဖၚျပပါသည္။
